Προβληματισμός για τον πρωταθλητισμό

ΤΟΥ ΝΤΙΝΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Ο πρωταθλητισμός αποτελεί μια από τις μορφές εξέλιξης του αθλητισμού, που επιδιώκεται από όλους όσοι ασχολούνται σοβαρά με τον αθλητισμό. Και είναι κανονικά, μια υγιής και θεμιτή επιδίωξη, αφού για να φτάσουμε στον πρωταθλητισμό, θα πρέπει να περάσουμε από όλες τις παραμέτρους του αθλητισμού, όπως τον αθλητισμό βάσης, τον αναπτυξιακό αθλητισμό, την επιστημονική στήριξη, την οργάνωση, τον προγραμματισμό και το σχεδιασμό. Στην πορεία, όμως, προς τον πρωταθλητισμό ελλοχεύουν κίνδυνοι που δημιουργούν προβληματισμό. Οι κίνδυνοι αυτοί, κυρίως είναι ο οικονομικός παράγοντας, το ντόπινγκ και η πρόωρη έναρξη πρωταθλητισμού.
Όπως είναι καλά γνωστό, ο αθλητισμός υψηλών επιδόσεων, σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα οικονομικά μέσα που διατίθενται, κάτι που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ομαλή αθλητική εξέλιξη. Βέβαια, οι οικονομικοί πόροι είναι απαραίτητοι, χρειάζεται όμως σωστή διαχείριση.
Η επιθυμία του ανθρώπου να φτάσει στα όρια των δυνατοτήτων του, είναι και ήταν ανέκαθεν το προνόμιο των ισχυρών και εκείνων που διάλεξαν το δύσκολο δρόμο που οδηγεί στην κορυφή. Το αξίωμα «CITIUS-ALTIUS-FORTIUS» συμβολίζει με τρεις λέξεις την ύψιστη φιλοδοξία του αθλητή για τελειότητα, κάτι που θα προσπαθήσουν να μιμηθούν όσοι ασχολούνται σοβαρά με τον αθλητισμό. Η ανώτατη, μάλιστα, επίδοση δεν προσελκύει μόνο τους αθλητές αλλά και τους θεατές. Αυτό είναι φυσιολογικό, ενώ η προσδοκία για συνεχείς επιτυχίες δεν είναι ρεαλιστική, αφού υπάρχουν όρια στις ανθρώπινες βιολογικές ικανότητες. Η θετική επιδίωξη να επιτύχει ο αθλητής το απρόσμενο και σπουδαίο, ως προϋπόθεση μάλιστα για μεγαλύτερο οικονομικό κέρδος, οδηγούν πολύ συχνά στη χρήση απαγορευμένων ουσιών δηλ. στο ντόπινγκ. Αυτό αποτελεί το δεύτερο μεγάλο κίνδυνο στην πορεία προς τον πρωταθλητισμό, με συνέπειες στην υγεία των αθλουμένων αλλά και στην αξία του πρωταθλητισμού.
Ένας τρίτος αρνητικός παράγοντας, που σχετίζεται με τις υψηλές επιδόσεις, είναι η λανθασμένη και αντικανονική προπόνηση των παιδιών προς όφελος της πρόωρης έναρξης της αθλητικής σταδιοδρομίας.

ΣΗΜΕΡΙΝΗ 28/1/2007

EΠΙΣΤΡΟΦΗ

Κοινωνική επιταγή η άσκηση

ΤΟΥ ΝΤΙΝΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Οι σύγχρονες ανάγκες και ο σύγχρονος τρόπος ζωής, ανάγκασαν τον άνθρωπο να χάσει κάποια στοιχεία από τα βασικά χαρακτηριστικά της καθημερινής του ζωής που του εξασφάλιζαν ποιότητα. Καθηλωμένος μπροστά στην οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή ή της τηλεόρασης, υποβάλλει στο σώμα του μια ανεπιθύμητη υποκινητικότητα, η οποία οδηγεί σε προβλήματα υγείας.
Ως εκ τούτου, η ανάγκη για συστηματική και μεθοδευμένη άσκηση αποτελεί πια, όχι μόνο προσωπική υπόθεση αλλά και κοινωνική αναγκαιότητα. Το ανθρώπινο σώμα, υπό τις συνθήκες που επικρατούν έχει ανάγκη την άσκηση μέσω της οποίας δυναμώνει, δημιουργεί προϋποθέσεις καλύτερης λειτουργίας του οργανισμού, επιδρά θετικά στον ψυχικό κόσμο του ανθρώπου και το άτομο γίνεται πιο δημιουργικό και πιο αποτελεσματικό στις καθημερινές κοινωνικές του υποχρεώσεις.
Η άσκηση δρα στον ανθρώπινο οργανισμό σαν ένα από τα καλύτερα φάρμακα χωρίς μάλιστα παρενέργειες. Αποτελεί πλέον υποχρέωση του σύγχρονου ανθρώπου, να προσφέρει στο σώμα και στον οργανισμό του την εξειδικευμένη κίνηση την οποία στερείται λόγω του τρόπου ζωής.
Τα άμεσα μάλιστα θετικά αποτελέσματα της εξάσκησης στον οργανισμό είναι η αποφυγή της υπέρτασης, των καρδιοπαθειών, του διαβήτη, της παχυσαρκίας και της οστεοπόρωσης.
Το ανθρώπινο σώμα είναι έτσι κατασκευασμένο ή δημιουργημένο για να κινείται.
Μέσα από την πληθώρα των κινήσεων, διατηρεί και προάγει όλες τις ζωτικές λειτουργίες του οργανισμού. Ίσως πιο παλιά, αυτή η εξειδικευμένη άσκηση λόγω του διαφορετικού και πιο κινητικού τρόπου ζωής να μην ήταν τόσο αναγκαία.
Σήμερα, όμως, με τις συνθήκες που επικρατούν, το άγχος, την ακινησία και τις πολλές κοινωνικές υποχρεώσεις, αποτελεί κοινωνική επιταγή και υποχρέωση του κάθε ατόμου, ανεξαρτήτως ηλικίας, όχι μόνο προς τον εαυτό του αλλά και προς το κοινωνικό σύνολο.
Η άσκηση αποτελεί κοινωνικό αγαθό που, εκτός των άλλων, προκαλεί αισθήματα χαράς και αισιοδοξίας, προσφέρει ζωτικότητα, προϋποθέσεις καλύτερης και πιο δημιουργικής ζωής.

ΣΗΜΕΡΙΝΗ 21/1/2007

EΠΙΣΤΡΟΦΗ

Η κατάργηση των αγώνων...(1)

"Σύμφωνα με την πολιτική που εφαρμόζεται για δεύτερη χρονιά, καταργούνται τα παγκύπρια πρωταθλήματα καλαθόσφαιρας, χάντμπολ και ποδοσφαίρου, καθώς και οι παγκύπριοι αγώνες στίβου. Ο λόγος της κατάργησης είναι ότι προάγουν τον έντονο συναγωνισμό μεταξύ των παιδιών και τα οδηγούν σε μεταξύ τους διαμάχες, τόσο μέσα στο γήπεδο, όσο και στις κερκίδες".
Τα πιο πάνω, αποτελούν μέρος επιστολής που στάλθηκε από δάσκαλους Δημοτικού Σχολείου της Λευκωσίας σε γονείς και δημοσιεύθηκε προχθές σε ρεπορτάζ του συνάδελφου, Νίκου Σοφιόπουλου στη "Σημερινή".
Μετά και την πιο πάνω επιστολή, μπορούμε να πούμε ότι τελέψαμε οριστικά με τον αθλητισμό και τα Δημοτικά Σχολεία, αν πράγματι αυτή είναι η πολιτική του υπουργείου. Και μπορούμε ακόμα να πούμε και το γνωστό, ζήτω που καήκαμε! Πάντως, καλύτερη δικαιολογία δεν μπορούσε να υπάρξει. Οι αγώνες προάγουν τον έντονο συναγωνισμό μεταξύ των παιδιών και τα οδηγούν σε μεταξύ τους διαμάχες! Εμ βέβαια! Πού να καθίσουμε τώρα να μάθουμε τα παιδιά, πώς να συναγωνίζονται σωστά μεταξύ τους, πώς να σέβονται το ένα το άλλο. Καλύτερα να το κλείσουμε, για να είμαστε σίγουροι. Όταν οι δάσκαλοι και το υπουργείο σκέφτονται με αυτό τον τρόπο, τότε λυπούμαι, αλλά πάλι επιβεβαιώνομαι. Δεν έχουμε καμιά τύχη...

Δημήτρης Δημητρίου

Κωδικός άρθρου: 683758

ΠΟΛΙΤΗΣ - 30/12/2006, Σελίδα: 16

Η κατάργηση των αγώνων...(2)

Άφωνοι!

EΛEYΘEPA

TOY ZAXAPIA KYPIAKOY

Το πληροφορηθήκαμε και μείναμε, πραγματικά, άφωνοι: Το Υπουργείο Παιδείας κατάργησε τα πρωταθλήματα καλαθόσφαιρας, πετόσφαιρας, χάντμπολ και ποδοσφαίρου, καθώς και τους επαρχιακούς και παγκύπριους αγώνες στίβου! Όπως μας πληροφόρησαν δάσκαλοι με ευαισθησίες για τη γυμναστική, ο λόγος της κατάργησης είναι, γιατί τα πρωταθλήματα θεωρήθηκε ότι προάγουν τον έντονο συναγωνισμό μεταξύ των παιδιών και οδηγούν σε διαμάχες! Στη θέση των πρωταθλημάτων επιτρέπεται να γίνονται φιλικές συναντήσεις μεταξύ σχολείων, όπου τα παιδιά συμμετέχουν σε όλα τα παιχνίδια και χωρίς τήρηση σκορ! Όλοι παίρνουν το ίδιο μετάλλιο και το ίδιο δίπλωμα.
Δεν έχει λογική η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας, αν έτσι έχουν τα πράγματα. Αν το σκεπτικό που επικαλείται το υπουργείο είναι σωστό, θα πρέπει να καταργήσει τη βαθμολόγηση στα Μαθηματικά, τα Ελληνικά, την Ιστορία, τη Φυσική, τη Χημεία και σ’ όλα, γενικά, τα μαθήματα. Εδώ δεν υπάρχει συναγωνισμός; Υπάρχει και καλώς υπάρχει. Διότι, χωρίς να κοπιάσεις, χωρίς να μπεις στο συναγωνισμό και να επιζητήσεις τη διάκριση, δεν προχωράς.
Τι θα κάνουν οι οργανωμένοι γονείς; Πώς δέχτηκαν την απόφαση του υπουργείου για την κατάργηση των πρωταθλημάτων, που έχουν τόσο λαμπρή παράδοση και ιστορία; Γενιές αθλητών και λαμπρών νέων αναδείχθηκαν μέσα από το σχολικό αθλητισμό και έγιναν πρότυπα στην κοινωνία. Τόσο αβασάνιστα καταργείται, σήμερα, η ιστορία του σχολικού μας αθλητισμού; Πώς θα συμμετέχουμε πλέον στην Παγκόσμια Γυμνασιάδα, η οποία έδωσε τόσες διακρίσεις στην Κύπρο, όταν καταργούμε το κριτήριο της επίδοσης;

Ηλεκτρ. Διεύθυνση
zachariask@simerini.com

ΣΗΜΕΡΙΝΗ 28/12/2006

EΠΙΣΤΡΟΦΗ

Η Γυμναστική στα σχολεία μας σήμερα

Το μεγάλο θέμα της σωστής άθλησης των παιδιών στα σχολεία έθιξε η «Σημερινή» σε σχόλιό της, την περασμένη Κυριακή. Η υποβάθμιση του μαθήματος είναι εμφανής, αφού το Υπουργείο Παιδείας πήρε διδακτικές ώρες από τη Σωματική Αγωγή και τις διοχέτευσε σ' άλλα μαθήματα. Στο σχόλιό μας είχαμε τονίσει και την αναγκαιότητα παρουσίας πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής στα σχολεία. Ο κ. Θεόδωρος Χατζηκυριάκος, δάσκαλος, απέστειλε επί του θέματος την ακόλουθη επιστολή στο Ζαχαρία Κυριάκου

Αξιότιμε Κύριε,

Ξεκινώντας από την πρώτη τοποθέτησή σας - ότι οι μαθητές στα δημοτικά δεν τυγχάνουν σωστής αθλητικής αγωγής - θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι η Γυμναστική στα δημοτικά γίνεται από πολυδύναμους δασκάλους, οι οποίοι τα τελευταία 2-3 χρόνια έχουν αποφασίσει να διδάσκουν κατά αποκλειστικότητα το μάθημα της Γυμναστικής. Οι δάσκαλοι αυτοί παρακολουθούν πολύ τακτικά ειδικά σεμινάρια για τη Φυσική Αγωγή στο δημοτικό και έχουν τύχει ειδικής εξειδίκευσης, παρακολουθώντας σεμινάρια του Πανεπιστημίου Brunel, London UK, που έγιναν στην Κύπρο. Σίγουρα, δεν έχουν «βαφτιστεί» ως γυμναστές, αλλά τουλάχιστον έχουν πάρει όσα εφόδια χρειάζονται για να διδάξουν τη Φυσική Αγωγή στο Δημοτικό. Η Φυσική Αγωγή στο δημοτικό είναι κίνηση, παιχνίδι, φαντασία, δημιουργικότητα, χορός, άσκηση και εναπόκειται στον εκάστοτε εκπαιδευτικό μέχρι πού θα ανεβάσει τον πήχη της ποιότητας του μαθήματος είτε είναι δάσκαλος είτε είναι γυμναστής.

Παχύσαρκα παιδιά

Απαντώντας στη δεύτερη τοποθέτησή σας - ότι ένας από τους λόγους που είναι παχύσαρκα τα παιδιά οφείλεται στους δασκάλους - θα ήθελα να υπογραμμίσω πως με δύο 40λεπτα τη βδομάδα για Γυμναστική στο δημοτικό, είναι αδύνατο ένας δάσκαλος να «διορθώσει» την κυπριακή κοινωνία! Τι μπορούν να κάνουν τα 60 λεπτά ουσιαστικής εκγύμνασης τη βδομάδα απέναντι στην ανθυγιεινή ζωή των παιδιών μας, την καθιστική ζωή στο σπίτι, την τηλεορασομανία, τη βιντεομανία, τη φαστ φουντομανία,…;;; Τι μπορεί να κάνει ένας δάσκαλος σ' ένα παιδί που έρχεται σχολείο με το λεγόμενο «παιδογεύμα…» κάποιων αρτοβιομηχανιών, που περιέχουν αρτοποιήματα βουτηγμένα στο λάδι, μια βλαβερή παχυντική σοκολάτα και ένα φρουτοποτό γεμάτο ζάχαρη; Δηλαδή, εσείς νομίζετε ότι ένας πτυχιούχος γυμναστής θα μπορούσε με 80 λεπτά τη βδομάδα να κάνει τα παιδιά του δημοτικού να σφύζουν από υγεία;

Υγιεινή διατροφή

Ίσως θα ήταν καλύτερο ν' αναζητήσετε τους παράγοντες της παχυσαρκίας έξω από το Δημοτικό Σχολείο και μακριά - πάρα πολύ μακριά - από τους δασκάλους. Τα παιδιά, εκτός από τη Φυσική Αγωγή, μαθαίνουν για την υγιεινή διατροφή και σ' άλλα μαθήματα του δημοτικού, όπως Ελληνικά, Επιστήμη, Οικιακή Οικονομία. Ακόμη, οι σχολικές καντίνες υπόκεινται σε αυστηρούς ελέγχους και δεν πωλούν τρόφιμα υψηλά σε χοληστερόλη. Ίσως οι δάσκαλοι και το όλο εκπαιδευτικό σύστημα της Δημοτικής Εκπαίδευσης να ευθύνεται 1% για την παχυσαρκία στα παιδιά. Ας αναζητήσουμε τους υπαιτίους αλλού…

Πτυχιούχοι

Τέλος, σχετικά με την τρίτη σας τοποθέτηση - ότι μόνο οι πτυχιούχοι γυμναστές μπορούν να διδάσκουν ορθά το μάθημα της Γυμναστικής στα δημοτικά - διαφωνώ κάθετα. Ξεκινώντας τα επιχειρήματά μου, θα πάω μόνο 10 χρόνια πίσω, όταν ήμουν μαθητής Λυκείου. Καθηγητής - «πτυχιούχος γυμναστής» στο μάθημα Γυμναστικής ήταν ένας πολύ γνωστός κύριος σχετικός με τον κυπριακό αθλητισμό (δεν θέλω ν' αναφέρω το όνομά του). Το μάθημά που κάναμε για 3 χρόνια ήταν απλό και σταθερό: Δύο γύρους τρέξιμο γύρω από το γήπεδο της καλαθόσφαιρας, μετά 4-5 ασκήσεις σουηδικής Γυμναστικής και μετά μας έριχνε μια μπάλα της καλαθόσφαιρας και μια μπάλα του ποδοσφαίρου να παίξουμε…

Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο

Το πιο πάνω παράδειγμα μαθήματος δεν είναι μια εξαίρεση, είναι ό,τι συμβαίνει ΣΗΜΕΡΑ κατά πλειοψηφία στη Μέση Εκπαίδευση από τους «πτυχιούχους γυμναστές». Εάν αυτό το θεωρείτε ως το ιδανικό μοντέλο, το οποίο θα λύσει το πρόβλημα της παχυσαρκίας στα δημοτικά μας, τότε κάπου, δυστυχώς, λανθάνεστε. Κάτι που δεν πρέπει ν' αγνοεί κανένας είναι ο χαρακτήρας του Δημοτικού Σχολείου, σ' αντίθεση με το χαρακτήρα του Γυμνασίου και του Λυκείου. Το Δημοτικό έχει ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ και οι ανάγκεςκαλύπτονται πλήρως από τον ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΟ ΔΑΣΚΑΛΟ. Μ' άλλα λόγια, κάθε δάσκαλος έχει όλα τα εφόδια και μπορεί να διδάξει όλα τα μαθήματα του Δημοτικού και το παιδί έχει την ανάγκη για το «δικό του δάσκαλο», τον οποίο εμπιστεύεται. Γι' αυτό άλλωστε και προετοιμάζονται κατάλληλα από το Τμήμα του ΕΠΑ των πανεπιστημίων. Από την άλλη, το Γυμνάσιο και το Λύκειο έχουν ΘΕΜΑΤΙΚΟ - ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ, όπου οι ανάγκες τους απαιτούν εξειδικευμένους καθηγητές.
Με εκτίμηση,
Θεόδωρος Χατζηκυριάκος

Το κουτί της Πανδώρας

Στην επιστολή του, ο κ. Θεόδωρος Χατζηκυριάκος υποστηρίζει:
Σε περίπτωση που εισέλθουν οι γυμναστές στα δημοτικά, τότε θ' ανοίξει το Κουτί της Πανδώρας. Όλοι οι αδιόριστοι καθηγητές - φιλόλογοι, μαθηματικοί, …- τότε θα αμφισβητήσουν τους δασκάλους και θα επιδιώξουν να τους εκτοπίσουν από τα δημοτικά. Έτσι, θα έχουμε δύο τραγικά αποτελέσματα: Θα εξαφανιστεί το επάγγελμα του Δασκάλου και θα χάσει το Διαθεματικό χαρακτήρα του το Δημοτικό Σχολείο, όπου ο μαθητής έχει ανάγκη για το «δικό του δάσκαλο» για τα πλείστα μαθήματα. Σίγουρα, το Δημοτικό Σχολείο δεν πρέπει να θυσιαστεί για να λυθεί το πρόβλημα του μακρύ καταλόγου αδιόριστων γυμναστών, που βλέπουν αχτίδα φωτός στα Δημοτικά Σχολεία. Εξάλλου, υπάρχει και η δικαστική απόφαση που ουσιαστικά έβαλε φρένο στις βλέψεις των γυμναστών στα δημοτικά.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ

Ο κ. Χατζηκυριάκος μάς αδικεί. Δεν είπαμε ότι οι δάσκαλοι ευθύνονται για την παχυσαρκία των παιδιών. Δεν έχουμε υποστηρίξει κάτι τέτοιο. Όσον αφορά στην ουσία του θέματος, η διαφωνία μας παραμένει. Δεν θα κινδυνεύσουν οι δάσκαλοι, αν εισέλθουν στα δημοτικά οι καθηγητές Φυσικής Αγωγής.

ΣΗΜΕΡΙΝΗ 28/10/2006

EΠΙΣΤΡΟΦΗ

Δημόσιος αντίλογος για τους «πολυδύναμους δασκάλους»

ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ

TΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ

ΥΠΗΡΞΑΝ αντιδράσεις και σχόλια σε πρόσφατο κείμενο του γράφοντος, για το γνωστό και πολυσυζητημένο θέμα του «πολυδύναμου δασκάλου» και της άρνησης των δασκάλων να δεχθούν ειδικότητες στα Δημοτικά. Διάλογος, λοιπόν, και αντίλογος από τον «πολυδύναμο δάσκαλο», όπως αυτοπροσδιορίζεται, Νικόλα Παπανικολάου. Μου γράφει: «Λέτε πως το ζήτημα δεν είναι μόνο παιδαγωγικό, αλλά και ζήτημα μάθησης. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς αυτά μπορούν να διαχωριστούν, αφού έχουμε να κάνουμε α) με παιδιά και, β) με τις γνώσεις, τις στάσεις και τις αξίες, που πρέπει να τους μεταλαμπαδευτούν. Δηλαδή, αν σας παραδώσω μια τάξη με δεκάχρονα, θα καταφέρετε να τους διδάξετε ένα θέμα, π.χ. δεοντολογία στη δημοσιογραφία, το οποίο εσείς, είμαι βέβαιος, κατέχετε άριστα; Ρωτάτε ευθέως, αν εγώ είμαι καλύτερος μουσικός ή δάσκαλος Αγγλικών από κάποιους άλλους, που έχουν σπουδάσει αυτές τις ειδικότητες. Θα ήθελα, όμως, να σας διαβεβαιώσω πως:
»α) οι συνάδελφοι που διδάσκουν Μουσική ή Αγγλικά στα σχολεία είναι καλύτεροι, γιατί εκτός από παιδαγωγοί -που είναι και το σημαντικότερο- έχουν εξειδικευθεί ή επιμορφωθεί στους συγκεκριμένους τομείς. β) Όταν κλήθηκα να διδάξω σε μικρά σχολεία της υπαίθρου τα συγκεκριμένα μαθήματα, το έκανα με επάρκεια, γιατί είχα τόσο τις παιδαγωγικές όσο και τις ειδικές σπουδές για την ύλη του δημοτικού σχολείου. Κι εδώ πρέπει να προβληματιστείτε κι εσείς πάνω στο ερώτημα που σας θέτω: Αν, ο μη γένοιτο, αλλάξει το σύστημα του πολυδύναμου δασκάλου και οι διάφορες ειδικότητες αλώσουν τα σχολεία μας, δεν θα επικρατήσει μια ελιτιστική αντίληψη στην εκπαίδευση; Τι θα γίνουν τα μικρά σχολεία, που από τη μια δεν θα έχουν τον «ειδικό» κι από την άλλη οι δάσκαλοί τους δεν θα έχουν την επάρκεια να διδάξουν τα συγκεκριμένα μαθήματα; Διερωτάστε αν εγώ και οι συνάδελφοί μου, γνωρίζουν να κάνουν γυμναστική στα παιδιά καλύτερα από έναν πραγματικό γυμναστή.
»Σας απαντώ κατηγορηματικά ΝΑΙ. Οι συνάδελφοι που κάνουν γυμναστική, εκτός από τη βασικότερη ειδικότητα στα παιδαγωγικά και την ειδίκευση στο συγκεκριμένο μάθημα από την ΠΑΚ, έχουν φροντίσει να επιμορφωθούν και να επιμορφώνονται συνέχεια. Ακόμη, η μεγαλύτερη μερίδα αυτών έχουν επιπλέον σπουδές στο συγκεκριμένο τομέα. Δεν θέλω να ισοπεδώσω την εργασία των συναδέλφων της Μέσης Εκπαίδευσης, γιατί πιθανότατα να άλλαξε δραματικά η κατάσταση από το σύντομο παρελθόν, που έβλεπα το γυμναστή μου δύο φορές το χρόνο. Όμως, προκαλώ οποιονδήποτε να κάνει έρευνα για το πού γίνεται σωστότερα η Φυσική Αγωγή. Τώρα, τι θα πουν οι μαθητές των Γυμνασίων και των Λυκείων, που διδάσκονται από καθηγητές ειδικοτήτων, οι απόψεις μου πιθανόν να σας φανούν αιρετικές, αλλά ισχύουν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπου εφαρμόζεται η εννιάχρονη εκπαίδευση. Στο συγκεκριμένο σχολείο δεν υπάρχουν ξεχωριστοί δάσκαλοι και καθηγητές.
»Οι εκπαιδευτικοί πρώτα τελειώνουν παιδαγωγικό τμήμα και μετά ειδικεύονται. Ποιες είναι οι γνώσεις των δικών μας καθηγητών στα παιδαγωγικά; Πόσο ικανός είναι ένας εξαίρετος, κατά τα άλλα επιστήμονας, να διδάξει σε παιδιά από 6 μέχρι 15 ετών; Άραγε, θα μπορούσε ποτέ ο Αινστάιν να διδάξει Επιστήμη; Γιατί ο μακαριστός Φρίξος Πετρίδης, που ήταν ο κορυφαίος των εκπαιδευτικών, που μου δίδαξαν στο Λύκειο, ήθελε να ονομάζεται δάσκαλος κι όχι καθηγητής; Λέτε ότι επικαλέστηκα το σύστημα της Σκανδιναβίας περιοριστικά. Το έκανα, όμως, στα σημεία εκείνα που σχετίζονταν με το θέμα της επιστολής μου. Να είστε βέβαιος πως πονώ και νοιάζομαι για το εκπαιδευτικό μας σύστημα, τουλάχιστον όσο κι εσείς».

ΣΗΜΕΡΙΝΗ 21/10/2006

EΠΙΣΤΡΟΦΗ

Οι Ελληνες δεύτεροι πιο παχύσαρκοι Ευρωπαίοι

ΠΡΩΤΟΙ ΟΙ ΒΡΕΤΑΝΟΙ

Συναγερμό σημαίνει νέα επιστημονική έκθεση για την παχυσαρκία στην Ευρώπη, η οποία κατατάσσει την Ελλάδα στη δεύτερη θέση με τους περισσότερους παχύσαρκους ή υπέρβαρους ανθρώπους μετά τη Βρετανία. Σύμφωνα με την έκθεση του βρετανικού υπ. Υγείας, «Πορτρέτο της Υγείας στην Αγγλία», η οποία στηρίχτηκε σε στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, η Ελλάδα βρίσκεται μια ανάσα από την κορυφή στη λίστα των χωρών στις οποίες ένας στους δύο ενήλικες είναι παχύσαρκος ή υπέρβαρος.

Μετά τη Βρετανία, όπου το 23% του πληθυσμού ανήκει στις κατηγορίες των υπέρβαρων και παχύσαρκων, ακολουθεί η Ελλάδα με 21%, ενώ η Ουγγαρία, το Λουξεμβούργο, η Σλοβακία και η Τσεχία είναι οι άλλες τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες το φαινόμενο της παχυσαρκίας έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις, χωρίς βέβαια να πλησιάζουν τα ποσοστά που παρατηρούνται στις ΗΠΑ, την «παγκόσμια πρωταθλήτρια» της παχυσαρκίας, όπου το 30% του πληθυσμού είναι παχύσαρκο ή υπέρβαρο. Αντιθέτως, η Ιταλία, η Γαλλία και η Γερμανία είναι μεταξύ των χωρών με τους λιγότερους ανθρώπους σε αυτή την κατηγορία.

ΧΑΡΑΥΓΗ:16/10/2006

EΠΙΣΤΡΟΦΗ

΄Ηλιε μου

- Ο ήλιος είναι πηγή ζωής, αλλά μπορεί να αποβεί και μοιραίος

΄Εκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, που για πρώτη φορά αποτιμά τις επιπτώσεις της υπερβολικής έκθεσης στον ήλιο, σε παγκόσμιο επίπεδο, έρχεται να επιβεβαιώσει τους φόβους της επιστημονικής κοινότητας ότι πρόκειται για μία θανατηφόρα συνήθεια: Εξήντα χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο, εξαιτίας της παρατεταμένης έκθεσης στην ηλιακή ακτινοβολία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του διεθνούς οργανισμού, το 90% των θυμάτων προσβάλλεται από κακόηθες μελάνωμα και άλλους καρκίνους του δέρματος, που προκαλούνται από την υπεριώδη ακτινοβολία. Συγκεκριμένα, 48 χιλιάδες θάνατοι προκαλούνται από το κακόηθες μελάνωμα και 12 χιλιάδες από άλλου τύπου νεοπλασίες.

Ο καρκίνος του δέρματος και τα προβλήματα οράσεως, όπως ο καταρράκτης, είναι οι συνηθέστερες βλαβερές επιπτώσεις στον ανθρώπινο οργανισμό. Η υπεριώδης ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει, μεταξύ άλλων, εγκαύματα, γήρανση του δέρματος (ρυτίδες), θάμπωμα στα μάτια, παραμόρφωση στην επιφάνεια γύρω από τα μάτια αλλά και εμφάνιση καρκινωμάτων στην ίδια περιοχή.

Τα οφέλη

Στον αντίποδα των αρνητικών επιπτώσεων της ηλιακής ακτινοβολίας, ο ΠΟΥ επισημαίνει ότι η μέτρια έκθεση στον ήλιο είναι ευεργετική στον οργανισμό, γιατί διατηρεί τη βιταμίνη D σε επιθυμητά επίπεδα, έτσι ώστε να τον προστατεύει από την οστεοπόρωση και άλλες διαβρωτικές παθήσεις των οστών.

΄Οπως επισημαίνει η δρ Μαρία Νέιρα, διευθύντρια του Τμήματος Δημόσιας Υγείας και Περιβάλλοντος στον ΠΟΥ, ο οργανισμός αντιδρά στην παρατεταμένη ηλιακή ακτινοβολία με τον ακόλουθο τρόπο:

΄Οταν η θερμοκρασία του σώματος φτάσει τους 42 βαθμούς Κελσίου, τότε αρχίζει η εμφάνιση συμπτωμάτων απειλητικών για την υγεία.

Η ζέστη προκαλεί μη αναστρέψιμες βλάβες στην πρωτεΐνη κάθε ανθρώπινου κυττάρου. Η λειτουργία του εγκεφάλου αρχίζει να επιβραδύνεται εξαιτίας της έλλειψης αίματος από την υπερβολική ζέστη. Οι μύες σταματούν να λειτουργούν, το στομάχι συσπάται και αρχίζει η διανοητική έκπτωση του ατόμου. Ο θάνατος είναι πλέον αναπόφευκτος.

Στην έκθεσή του ο ΠΟΥ τονίζει ότι το 90% των θανάτων από την υπερβολική έκθεση στον ήλιο θα μπορούσε να προληφθεί με απλά μέτρα προφύλαξης.

Τα μέτρα που προτείνει ο διεθνής οργανισμός, είναι τα ακόλουθα: το καπέλο, τα γυαλιά, το αντηλιακό με δείκτη προστασίας 15 βαθμών και άνω και η κατανάλωση ενάμισι λίτρου νερού την ημέρα είναι απαραίτητα, ενώ το σολάριουμ θα πρέπει να αποφεύγεται. Επιπλέον, η αναζήτηση σκιάς είναι ο καλύτερος δείκτης προστασίας.

«Η εφαρμογή αντηλιακών δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται για να παρατείνεται η έκθεση στον ήλιο, αλλά για να προστατευτεί το δέρμα όταν η έκθεση είναι αναπόφευκτη», αναφέρει, μεταξύ άλλων, η έκθεση.

ΧΑΡΑΥΓΗ: 15/8/2006

EΠΙΣΤΡΟΦΗ

Η θεμελιώδης σκέψη του αθλητισμού

τριτη γνωμη

ΤΟΥ ΝΤΙΝΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Η θεμελιώδης σκέψη, σύμφωνα με τους παιδαγωγούς που ασχολήθηκαν με την ουσία του αθλητισμού, εκπορεύεται από την Παιδαγωγική. Και αυτό γιατί η άθληση είναι κάτι περισσότερο από την απλή εξάσκηση του σώματος. Αποτελεί το μέσο με το οποίο ο άνθρωπος, πέρα από την ψυχαγωγική και οργανική του διάσταση, αποτελεί (σαν ιδεολογικό στόχο), και το μέσο με το οποίο ο άνθρωπος μπορεί να πετύχει τη συμφιλίωση των δυο μορφών δύναμης που καθορίζουν την ανθρώπινη υπόσταση, δηλ. της μυϊκής και της πνευματικής, ώστε να κατακτήσει τη σωματική ευεξία και την ψυχική αρμονία. Και βέβαια, σε μια τέτοια περίπτωση, μια κοινωνία, που αποτελείται από τέτοια ισορροπημένα άτομα, μπορεί να προσφέρει και να υπηρετήσει με καλύτερο τρόπο τις ανάγκες για δημιουργία μιας υγιούς κοινωνίας, που θα προδιαγράψει καλύτερες προοπτικές για το μέλλον.
Ο Αθλητισμός, πέρα από τα προσωπικά οφέλη που προσφέρει στον άνθρωπο και ιδιαίτερα στη νεολαία, έχει και την κοινωνική του διάσταση. Οι έννοιες της ισότητας και άμιλλας που καλλιεργεί ο αθλητισμός, αλλά και απαιτεί να ισχύουν σε κάθε μορφή αθλητικής εκδήλωσης, βιώνει αξίες, που αποτελούν εγγύηση για δημοκρατικές διαδικασίες και εξελίξεις στις κοινωνικές κατακτήσεις. Συμβάλλει ακόμα σε θεσμικές μεταρρυθμίσεις. Παράλληλα η προσέγγιση των λαών μέσω των αθλητικών διοργανώσεων διεθνούς επιπέδου και διαφόρων τάξεων σε τοπικού επιπέδου, αποτελεί θεμελιώδη αρχή του αθλητισμού που μπορεί να διαμορφώσει προϋποθέσεις ειρηνικής συμβίωσης, κατανόησης και επικοινωνίας. Απώτερος στόχος η ηθική τελειοποίηση, ώστε να συμβάλουν στην παγίωση της κοινωνικής ειρήνης.
Οι αθλητικές διοργανώσεις, τοπικού ή διεθνούς επιπέδου, προσφέρουν κυρίως στη νεολαία τη δυνατότητα αναγνώρισης, φιλίας, κατανόησης και συμφιλίωσης, εξαλείφοντας κάθε μορφή προκατάληψης και φοβίας. Η θεμελιώδης σκέψη του αθλητισμού είναι πολύ περισσότερο από μια αγωνιστική ή ψυχαγωγική εκδήλωση. Η βίωση των αρχών που πρεσβεύει η σκέψη, μέσω της ενεργούς συμμετοχής, δημιουργεί προϋποθέσεις τελειοποίησης του ανθρώπου, προς όφελος της κάθε κοινωνίας.

ΣΗΜΕΡΙΝΗ 28/5/2006

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ