Oι Αθλοπαιδιές στο Δημοτικό Σχολείο

Μια διαφορετική προσέγγιση  

Εισηγητής: Ονησίφορος Ιωάννου

Σκοπός

n          Παρουσίαση εισήγησης για μια διαφορετική προσέγγιση του θέματος βασισμένη στους στόχους της εκπαίδευσης, τις διεθνείς τάσεις και την κυπριακή πραγματικότητα στην οποία διαπιστώνεται

n          Σύγχυση

n          Προβληματισμός

n          Αναζήτηση νέων προσεγγίσεων

Αντικείμενα συζήτησης

n     Η Κυπριακή πραγματικότητα

n     Η προσέγγιση του θέματος στην Ελλάδα, ΗΠΑ, Η.Β….

n     Συσχετισμός του θέματος με τους στόχους του Α.Π. και τους πυλώνες της εκπαίδευσης, όπως ορίστηκαν από την UNESO

n     Μια διαφορετική πρόταση.

Η Κυπριακή Πραγματικότητα

n     Ποιες αθλοπαιδιές διδάσκονται (καλαθόσφαιρα, χάντμπολ, ποδόσφαιρο, βόλλεϊ ;;)

n     Τι διδάσκεται (συγκεκριμένες τεχνικές για κάθε ξεχωριστό άθλημα, π.χ. πάσα στήθους, σκαστή, μακρινή, πάνω από το κεφάλι, πίσω από την πλάτη για την καλαθόσφαιρα, ντρίπλα, σουτ, μπάσιμο, πίβοτ, + κανονισμοί παιδιάς όπως ορίζονται από τους διεθνείς κανονισμούς.)

 n     Πώς διδάσκονται -εφαρμόζονται;

 Δασκαλοκεντρικά, με οδηγίες που αναφέρονται σε πολύ συγκεκριμένες τεχνικές. Με ασκήσεις που εφαρμόζουν οι προπονητές σωματείων

Ξεχωριστά οι δεξιότητες για κάθε αθλοπαιδιά     

Διδασκαλία κανονισμών χωρίς προσαρμογή στις ανάγκες της σχολικής πραγματικότητας.

Εισαγωγή στο παιγνίδι με μεγάλη τυποποίηση

(αριθμός παικτών , συστήματα άμυνας – επίθεσης…)  

Συναντήσεις μεταξύ σχολείων με κύριο στόχο την απόδειξη της υπεροχής κι όχι την ευκαιρία συμμετοχής για να βιώσουν συνεργασία,  νίκη,  ήττα.

Η ελληνική πραγματικότητα

n      Παρόμοια με  την κυπριακή. Διαφοροποιείται μόνο όσον αφορά το ανταγωνιστικό μέρος και τη συμμετοχή σε αγώνες αποκλεισμού (οι οποίοι γίνονται σε κάποιες νομαρχίες).

n      Παρατηρείται έντονος προβληματισμός και αλλαγή νοοτροπίας, διαφορετικές προτάσεις από πανεπιστήμια Φ.Α.Α. και το Π.Ι.

n      H διδασκαλία γίνεται βασικά από γυμναστές.

n      Πρόταση για αξιοποίηση του ολοήμερου και άλλων πιλοτικών σχεδίων (ευέλικτη ζώνη…) 

Η κατάσταση σε ΗΠΑ, Η.Β., Αυστραλία

n      Υπάρχει ένα πολύ μεγαλύτερο εύρος αθλημάτων γι’ αυτό δεν τους αφιερώνεται τόσος πολύς χρόνος.

n      Έμφαση στη γνωριμία, συμμετοχή

     κι όχι στην εξειδίκευση.

n      Έμφαση σε λύση προβλήματος  –         τακτική, παρά σε ψηλή τεχνική

     (να γίνουν όλα τα παιδιά ικανά να μετέχουν – συνεργάζονται)

n      Σύγκρουση απόψεων σε κάποιες περιοχές των ΗΠΑ για το ρόλο των διασχολικών – ανταγωνιστικών συναντήσεων

       (πολιτική του nation in danger)

Το Αναλυτικό Πρόγραμμα
και
οι Πυλώνες της εκπαίδευσης

n      Σύμφωνα με το Α.Π. σκοπός της διδασκαλίας του μαθήματος είναι «να βοηθήσει κατά προτεραιότητα στη σωματική ανάπτυξη των μαθητών και να συμβάλει στην ψυχική και πνευματική τους καλλιέργεια, καθώς και στην αρμονική τους ένταξη στην κοινωνία.

n      Σύμφωνα με τους πυλώνες της εκπαίδευσης (UNESCO) «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ : Πώς να μαθαίνουν, πώς ν΄ αποκτούν τη γνώση, πώς να κάνουν πράξη αυτά που μαθαίνουν, πώς να συνεργάζονται, να συνυπάρχουν και να κατανοούν τα συναισθήματα των άλλων, να υπάρχουν, να ζουν μια ολοκληρωμένη ζωή.

Η παρούσα προσέγγιση ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις;

n      Αν εξετάσουμε το σκοπό του Α.Π. θα δούμε ότι είναι τόσο γενικός που δεν μας δίνει καμιά κατεύθυνση. Στην πράξη όμως, μέσα από την εγκύκλιο του ΔΔΕ, οριοθετούνταν χρονικά οι αθλητικές εκδηλώσεις. Αυτό σύγχυζε περισσότερο την κατάσταση γιατί οι πιο πολλοί δάσκαλοι  εκλάμβαναν τις εκδηλώσεις ως αυτοσκοπό.

n      Στη φετινή χρονιά η εγκύκλιος έχει διαφοροποιηθεί, μιλώντας για μαζικότητα, συναντήσεις μέσα στο σχολείο και φιλικές συναντήσεις. Πολλοί όμως δ/λοι επιμένουν ν’ αποδείξουν την υπεροχή τους (επαγγελματική) με αποχή από τέτοιες εκδηλώσεις και άμεση συμμετοχή σε συναντήσεις αποκλεισμού.

Σύγχρονες απαιτήσεις (συνέχεια)


Αν εξετάσουμε τη λειτουργία του θέματος μέσα στο ευρύτερο πνεύμα του αναλυτικού (formal and hidden) πώς θα το κρίνουμε;

Πότε ένα παιγνίδι κρίνεται κατάλληλο;
(προωθεί τη μαζική συμμετοχή, είναι ασφαλές, διδάσκει κάτι χρήσιμο, σέβεται τις ιδιαιτερότητες όλων των παιδιών, βασίζεται στις αρχές ανάπτυξης του παιδιού, προωθεί ποσοτικά και ποιοτικά την κίνηση, χτίζεται πάνω σε προϋπάρχουσες γνώσεις και δεξιότητες, διδάσκει δεξιότητες, στρατηγικές, γνώσεις που θα κάμουν το παιδί καλύτερο παίκτη παιγνιδιών, ενισχύει την αυτοεκτίμηση, την κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού
(Belka 1994, Teaching children games)

Οι πυλώνες της εκπαίδευσης

n      Με την παρούσα τακτική όχι μόνο δεν μαθαίνουμε τα παιδιά πώς να μαθαίνουν αλλά ούτε και να κάνουν πράξη αυτά που μαθαίνουν (ελάχιστη σημασία δίνεται σε στρατηγικές).

n      Πώς ακόμα τα παιδιά κάποιου σχολείου που δεν είχαν την ευκαιρία να συναγωνιστούν με τους φίλους τους, μέσα από ενδοσχολικές και μικτές συναντήσεις, θα μάθουν να κατανοούν τα συναισθήματα των άλλων και να συνυπάρχουν;

Εναλλακτικές προσεγγίσεις

n          Αυστηρά δομημένα μαθήματα βασισμένα στην καλή απόκτηση δεξιοτήτων πριν την εισαγωγή στο παιγνίδι (Grehaigne & Godbout, 1995).

       Παρατηρείται όπως υποστηρίζουν πολλοί δ/λοι κενό μεταξύ θεωρίας και πράξης (εξάσκηση – παιγνίδι)

2.   Teaching games for Understanding (TGFU)  ή Games Sense (έμφαση στη γνώση της τακτικής και του παιγνιδιού ως βάση για λήψη αποφάσεων παιγνιδιού και βελτίωση δεξιοτήτων) (kirk & McPhail, 2002).

Ποια είναι η καλύτερη προσέγγιση;

n          Υπάρχει στην Παιδαγωγική καλύτερη προσέγγιση;

n          Είναι σωστό να κάνουμε επιλογή μεταξύ των δύο προσεγγίσεων;

n           «αν εστιάσουμε την προσπάθειά μας για ν’ αποδείξουμε αν μια μέθοδος είναι καλύτερη από άλλη περιορίζουμε την πολύπλοκη μαθησιακή διαδικασία» (Rink, 2001)

n          Πώς προχωρούμε λοιπόν;

n           Αποδεχόμαστε τα θετικά και των δύο προσεγγίσεων.

n           Προσαρμόζουμε τις προσεγγίσεις μας στις ιδιαιτερότητες και τους στόχους της Κυπριακής πραγματικότητας.

Εισηγήσεις

n          Να γίνει αποσύνδεση των αθλοπαιδιών από τον αγωνιστικό αθλητισμό (τα παιδιά μαθαίνουν δεξιότητες και μετέχουν σε αθλοπαιδιές προσαρμοσμένες στις ανάγκες του σχολείου).

n          Διαφοροποίηση του στυλ διδασκαλίας – εφαρμογής (προς όλη την τάξη με γενικές οδηγίες για τεχνική, μικρές ομάδες 2-6 για τακτική – στρατηγικές, ομάδες εργασίας 4-6 για εφαρμογή και των δύο.

n          Ενιαιοποίηση τεχνικών – τακτικών όπου μπορούμε, για αξιοποίηση – μεγιστοποίηση χρόνου.

Πρακτικές εισηγήσεις

n      Λύση προβλήματος (πώς θα πάρω και θα δώσω τη μπάλα με ασφάλεια; Πώς θα προχωρήσω τη μπάλα χωρίς να κινδυνεύω να τη χάσω; Πώς θα σταματήσω τη δύναμη της μπάλας; …)

n      Στρατηγικές (πώς θα βάλω εύκολα τέρμα, πώς θ’ αποφύγω το τέρμα…)

n      Αποδοχή διαφορετικότητας -Απόρριψη αυθεντίας

n      Προσαρμογή παιγνιδιών στις ανάγκες των παιδιών κι όχι αντίθετα (δίλεπτο, κόρνερ με χέρι, παιγνίδι χωρίς ντρίπλα λόγω μπάλας ή δαπέδου…)

n      Εφαρμογές (παιγνίδι για όλα τα παιδιά σε μικρές ομάδες – μίνι ποδόσφαιρο 6-6 αντί ποδόσφαιρο 11-11, χάντμπολ και καλαθόσφαιρα 2-2, 3-2, 3-3, βόλλεϊ 1-1,2-2, 3-3)

Αγωνιστικό μέρος

n          Στόχοι (πυλώνες Εκπ.) :

n           Πώς να εφαρμόζουν αυτά που έχουν μάθει.

n           Πώς να συνεργάζονται, να συνυπάρχουν, και να κατανοούν   τα συναισθήματα των άλλων.

n           Πώς να ζουν μια ολοκληρωμένη ζωή. Να αποκτήσουν, δια βίου, θετική στάση για την άσκηση

Πρακτικές εισηγήσεις
(προτεινόμενα στάδια)  

n     Συμμετοχή σε παιγνίδια στη διάρκεια του μαθήματος

n     Χωρισμός της τάξης σε μικρές ομάδες – συμμετοχή όλων σε ίσο αριθμό συναντήσεων.

n     Χωρισμός των παιδιών του σχολείου σε μικτές ομάδες

n     Συναντήσεις μεταξύ σχολείων με ανάμιξη παιδιών – καθολική συμμετοχή.

n     Συναντήσεις με ομάδες σχολείων.

n     Πρωταθλήματα, Ημερίδες, Camping Ομοσπονδιών  

Διασκευή από Κωνσταντίνου Λ.(2000)

Αναφορές και Βιβλιογραφία

Mουντάκης, Κ. (1993). Ανατομία ενός ημερησίου μαθήματος Φυσικής Αγωγής. Θεσσαλονίκη. SALTO.

Βelka, D.A. (1994). Teaching Children Games: Human Kinetics.

Buschner, C. (1994) Teaching Children Movement Concepts and            Skills.

Grehaigne,J.F. & Godbout, P. (1995) Tactical Knowledge in team sports from a constructivist and cognitivist perspective. Quest,47, 490-505

Kirk, D. & McPhail, A (2002). Teaching games for understanding and situated learning: Rethinking the Bunker-Thorpe model. Journal of Teaching in Physical Education, 21, 162

Pangrazi, R. (1999). Δισακαλία της Φ.Α. ΣΤΗΝ Πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Θεσσαλονίκη. University Studio Press.

Rink, J.E. (1996). Tactical and skill approaches to teaching sport and games. Journal of Teaching in Physical Education, 15(4): monograph.

Άλλες πηγές :

Αναλυτικά προγράμματα Κύπρου, Ελλάδας.

http://www.aber.ac.uk./~pedwww/teachingmodiedgames.html visited 14 Okt.03

instructional1.calstatela.edu/dfrankl/dfphilo.htm visited 3Nov.03

www.sports-media.org/sportapolisnewsletter16.htm visited 17Okt.03

Frankl, D. (2002). Recruiting Practices in Youth Sports: Who's Winning? Column - The New P.E. & Sports Dimension, http://www.sports-media.org/ -- Indexed with SIRC--SPORTDiscus.  

ΚωνσταντίνουΛ.(2000).Διοργάνωση ενδοσχολικών και διασχολικών αγώνων στο Δημοτικό Σχολείο. Αδημοσίευτη εργασία.

επιστροφή

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ   

Παχυσαρκία ορίζεται σαν η βιολογική κατάσταση που συνοδεύεται από υπερβολική εναπόθεση λίπους στις λιπαποθήκες του οργανισμού

Η Παχυσαρκία εμφανίστηκε τις τρεις τελευταίες δεκαετίες με μορφή επιδημίας κυρίως στις δυτικού τύπου καταναλωτικές κοινωνίες. Η παιδική και εφηβική παχυσαρκία είναι ανεξάρτητη από κοινωνικές τάξεις και εμφανίζεται ιδιαίτερα αυξημένη στην Κύπρο  τα τελευταία 15-20  χρόνια.

Τα παιδιά γίνονται παχύσαρκα για διάφορους λόγους. Οι πιο συνηθισμένοι είναι οι γενετικοί παράγοντες (κληρονομικότητα), η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας , η κακή διατροφή ή συνήθως ο συνδυασμός των παραπάνω.

Ο ρόλος της Γυμναστικής στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας είναι σημαντική όπως:
1) Οι  επιδράσεις της  γενετικής προδιάθεσης μπορεί να ελαττώθούν με την . άσκηση.
2)Η αερόβια άσκηση (περπάτημα, τρέξιμο, κολύμπι, ποδηλασία) βοηθάει στη μείωση του σωματικού βάρους και  του σωματικού λίπους.
3)Άσκηση μικρής ή μέτριας έντασης.Τριάντα φορές την εβδομάδα διάρκειας 40-60 min για 20 εβδομάδες δίνει αλλαγές στην σύσταση του σώματος.

Η στάση του παχύσαρκου μαθητή / τριας στο μάθημα της Γυμναστικής
1.Τα παχύσαρκα παιδιά προφασίζονται διάφορους λόγους για να μην συμμετέχουν στο μάθημα γιατί  νιώθουν ότι δεν είναι ικανά να τα καταφέρουν. 

 2.Δείχνουν γενική απροθυμία να συμμετάσχουν γιατί φοβούνται να μην τα κοροϊδεύουν οι συμμαθητές τους.
3.Τα παχύσαρκα παιδιά είναι πιο επιρρεπή  σε τραυματισμούς.

4. Tα παχύσαρκα παιδιά έχουν μεγαλύτερο μεταβολικό κόστος από τα μη υπέρβαρα για την ίδια άσκηση, με αποτέλεσμα να κουράζονται πολύ πιο εύκολα. (Αν ο δάσκαλος λοιπόν απαιτήσει απο τα παιδιά αυτά να τρέξουν π.χ. 600 ή 800μέτρα κάτω από κάποιο συγκεκριμένο χρόνο, ή ανταγωνιστικά για να τους κατατάξει με σειρά επιτυχίας (άφιξης, χρόνου), το πιο φυσικό είναι να πετύχει την αποστροφή και εκούσιο αποκλεισμό του παιδιού από την άσκηση. Γι' αυτό συστήνεται διεθνώς όλα τα παιδιά στις τάξεις μικτής ικανότητας να τρέχουν (αερόβια άσκηση) όχι την ίδια απόσταση αλλά τον ίδιο χρόνο. π.χ. 8 λεπτά και το κάθε παιδί να συναγωνίζεται προηγούμενες επιδόσεις του).

Τρόποι παρέμβασης των  εκπαιδευτικών που διδάσκουν Φ.Α.  στην αντιμετώπιση του παχύσαρκου μαθητή /τριας
1.Ο εκπαιδευτικός   οφείλει να ενημερώσει τους γονείς για την βιολογική κατάσταση του παχύσαρκου ή υπέρβαρου μαθητή και να προτείνει την ιατρική εξέταση του μαθητή για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
2.Συμβουλές του εκπαιδευτικού  στους γονείς για σωστή διατροφή. (βλ.πιοκάτω: “Συμβουλές στους γονείς)
3.Να δίνει κίνητρα συμμετοχής στο μάθημα της Φ.Α. στα διάφορα αθλήματα στα παχύσαρκα παιδιά, και  συνεχώς να τα ενθαρρύνει.
4. Να εντάξει στα μαθήματά του και μερικά για τη σωστή διατροφή. (O δάσκαλος Φ.Α. μπορεί και πρέπει να εκμεταλλευτεί τις βροχερές μέρες και οι υπόλοιποι δάσκαλοι μέσα από  διαθεματικές ενότητες, χρηστικά κείμενα- π.χ αποκόμματα εφημερίδων- για το θέμα στα πλαίσια της αγωγής υγείας)
5.Παρέμβαση του εκπαιδευτικού   για τα προϊόντα που πωλούνται από τα σχολικά κυλικεία και η προαγωγή της πώλησης μόνο υγιεινών προϊόντων από αυτά.

Συμβουλές στους γονείς

Είναι το παιδί μου υπέρβαρο;

Αν νομίζετε ότι το παιδί σας είναι υπέρβαρο πρέπει να απευθυνθείτε στον ιατρό σας. Ο ιατρός είναι το κατάλληλο πρόσωπο που θα σας πει αν πράγματι το παιδί σας έχει πρόβλημα βάρους.

Ο ιατρός θα μετρήσει και θα ζυγίσει το παιδί και αφού λάβει υπ’όψην του την ηλικία και τη συνολική ανάπτυξη του παιδιού θα αποφασίσει αν το παιδί είναι υπέρβαρο.

Αν ο ιατρός βρει ότι το παιδί είναι υπέρβαρο, θα ζητήσει από σας να κάνετε κάποιες αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες της οικογένειας όπως και στις συνήθειες της σωματικής δραστηριότητας.

Πως μπορώ να βοηθήσω το παιδί μου;

Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που έχετε να κάνετε είναι να πείτε στο παιδί σας ότι είναι καλά οποιοδήποτε και αν είναι το βάρος του.

Η εικόνα που έχουν τα παιδιά για τον εαυτό τους επηρεάζεται από τα αισθήματα των γονέων προς αυτά. Αν εσείς αποδεχτείτε το παιδί σας, όποιο και αν είναι το βάρος του, είναι πολύ πιθανό και το ίδιο να νοιώσει καλά .

Είναι επίσης σημαντικό να μιλήσετε στα παιδιά σας για τη σημασία του βάρους του σώματος, δίνοντάς τους έτσι την ευκαιρία να εκφράσουν το δικό τους προβληματισμό. Το παιδί σας πιθανότατα γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον ότι έχει πρόβλημα βάρους.

Γι’ αυτό το λόγο τα υπέρβαρα παιδιά χρειάζονται υποστήριξη, αποδοχή και ενθάρρυνση από τους γονείς.

Επίκεντρο η οικογένεια

Προσπαθήστε να αλλάξετε τις συνήθειες ολόκληρης της οικογένειας όσον αφορά τη σωματική δραστηριότητα και τη διατροφή και όχι μόνο του παιδιού.

Όλοι στην οικογένεια πρέπει να μάθουν να τρωνε υγιεινά και να είναι σωματικά δραστήριοι και όχι μόνο το υπέρβαρο παιδί.

Προσπαθήστε να αυξήσετε τη σωματική δραστηριότητας στην οικογένεια

Γίνεται πρότυπο για τα παιδιά σας. Αν τα παιδιά βλέπουν ότι εσείς ασκήστε και διασκεδάζετε μ’ αυτό, είναι πολύ πιθανό να σας μιμηθούν.

Οργανώστε το πρόγραμμα της οικογένειας έτσι που να δίνεται η ευκαιρία σ’όλους να ασκούνται, π.χ. μετά το φαγητό αντί να κάθεστε στην τηλεόραση βγείτε μια βόλτα.

Βοηθήστε το παιδί να βρει εκείνη τη δραστηριότητα (άσκηση ή σπορ) που του αρέσει.

Ελαττώστε το χρόνο που εσείς και το παιδί σας περνάει βλέποντας τηλεόραση.

Γίνετε πιο δραστήριοι σωματικά κατά τη διάρκεια της ημέρας και ενθαρρύνετε και την οικογένεια να κάνει το ίδιο, π.χ. αντί να χρησιμοποιείτε ασανσέρ ανεβείτε με τις σκάλες.

Ο στόχος είναι να δημιουργήσετε όσο γίνεται περισσότερες ευκαιρίες για σωματική δραστηριότητα για όλη την οικογένεια.

Μάθετε την οικογένεια να τρωει υγιεινά

Τα παιδιά πρέπει από νωρίς να μάθουν τη σωστή σημασία της διατροφής, δηλαδή ότι το φαγητό πέρα από την ευχαρίστηση που μας δίνει, είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη του σώματος και για την παροχή ενέργειας για τις ανάγκες του οργανισμού.

Ο καλύτερος τρόπος για να αρχίσετε, είναι να μάθετε περισσότερα για τις διατροφικές ανάγκες του παιδιού, είτε διαβάζοντας είτε κουβεντιάζοντας με τον ιατρό σας.

Κατόπιν να συζητήσετε με τα παιδιά για τις εναλλακτικές λύσεις όσον αφορά το φαγητό τους και αφήστε τα ίδια να αποφασίσουν για το τι και πόσο θα φάνε.

Μη βάλετε το παιδί σας σε στερητική δίαιτα για να χάσει βάρος. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο από τον ιατρό σας και μόνο για ειδικούς λόγους.

Φροντίστε η διατροφή ολόκληρης της οικογένειας να είναι ισορροπημένη σύμφωνα με τις αρχές της «διατροφικής πυραμίδας».

Η βάση της διατροφής πρέπει να είναι τα δημητριακά ολικής άλεσης, τα όσπρια, τα λαχανικά και τα φρούτα.

Το κρέας και τα γαλακτοκομικά πρέπει να περιορίζονται σε μικρές ποσότητες.

Τα τρόφιμα που περιέχουν πολλά λιπαρά ή /και ζάχαρη πρέπει να χρησιμοποιούνται αραιά.

Προσοχή: Σε παιδιά κάτω των 2 ετών δεν συνιστάται η ελάττωση του λίπους.

Ένας απλός τρόπος για να ελαττώσετε το λίπος είναι να χρησιμοποιείτε γαλακτοκομικά προϊόντα χωρίς ή με χαμηλά λιπαρά, κρέας πουλερικών χωρίς το δέρμα, ψάρια, άπαχα κρέατα κ.τ.λ.

Προσπαθήστε να υπάρχουν υγιεινές επιλογές φαγητών στο σπίτι. Κατ’αυτόν τον τρόπο τα παιδιά θα μάθουν να διαλέγουν τη σωστή διατροφή χωρίς να έχουν την αίσθηση ότι τους επιβάλετε τη δική σας άποψη.

Προσπαθήστε να τρωτε όσο γίνεται συχνότερα όλοι μαζί σαν οικογένεια. Κάνετε την ώρα του φαγητού ευχάριστη, με συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων και όχι ευκαιρία για παρατηρήσεις και διαπληκτισμούς. Αν η ώρα του φαγητού είναι δυσάρεστη, τότε το παιδί θα προσπαθήσει να φαει όσο γίνεται γρηγορότερα και να φύγει από το τραπέζι. Επίσης, θα μάθει να συνδυάζει το φαγητό με το stress.

Ενθαρρύνετε τα παιδιά να συμμετέχουν στα ψώνια και στην προετοιμασία του φαγητού.

Τα παιδιά τρωνε πιο ευχάριστα τα φαγητά που διάλεξαν και βοήθησαν στην προετοιμασία τους.

Προγραμματίστε σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας την κατανάλωση ενδιαμέσων (snacks) έτσι που να μην τους «κόβουν» την όρεξη για τα κυρίως γεύματα.

Προσπαθήστε να αποφεύγεται η κατανάλωση φαγητών ή snacks βλέποντας τηλεόραση. Τρωτε μόνο σε συγκεκριμένα μέρη του σπιτιού, π.χ. κουζίνα, τραπεζαρία. Όταν τρωνε μπροστά στην τηλεόραση, είναι πολύ πιθανό να μη νοιώσουν το αίσθημα του κορεσμού, με αποτέλεσμα να φάνε περισσότερο.

Μη χρησιμοποιείτε το φαγητό για τιμωρία ή ανταμοιβή. Αν στερείτε το φαγητό από το παιδί για να το τιμωρήσετε υπάρχει η πιθανότητα να του δημιουργηθεί ο φόβος της πείνας. Σαν αποτέλεσμα το παιδί θα τρωει οποτεδήποτε βρίσκει την ευκαιρία. Κατά τον ίδιο τρόπο αν χρησιμοποιούνται τρόφιμα, π.χ. γλυκά, σαν ανταμοιβή, το παιδί θα πιστέψει ότι αυτά τα τρόφιμα είναι καλύτερα από τα άλλα.

Σιγουρευτείτε ότι το παιδί έχει μια ισορροπημένη διατροφή και έξω από το σπίτι. Μάθετε τι τρωει στο σχολείο ή καλύτερα ετοιμάστε εσείς το κολατσιό του. Επίσης, προσέχετε τις επιλογές σας όταν τρωτε έξω από το σπίτι (π.χ. εστιατόρια).

Τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα με παραδείγματα, γι’αυτό ο καλύτερος τρόπος είναι να γίνετε εσείς το παράδειγμα στο παιδί σας, τρώγοντας υγιεινά και όντας σωματικά δραστήριοι.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Μαντζουράνης Γ. Νικόλαος, Περιοδικό Φυσική Αγωγή και Sports ,Μικρός ενημερωτικός οδηγός ιατρικού συλλόγου Κέρκυρας.   

επιστροφή

Του Γιάννη Χαραλάμπους Εκπαιδευτικού - Προπονητή Καλαθόσφαιρας

Στη σύγχρονη εποχή του επιστημονικού αθλητισμού η ύπαρξη σωστά οργανωμένων, λειτουργικών και συνάμα αποδοτικών ακαδημιών, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την σίγουρη, ορθολογιστική και με προοπτική ανάπτυξης κάθε αθλήματος. Κάθε αθλητικός σύλλογος, ανεξαρτήτως μεγεθών, με ζωντανό και δημιουργικό παρόν, που οραματίζεται ένα ασφαλές, αξιόλογο και ευοίωνο μέλλον οφείλει να έχει ως μια από τις βασικές προτεραιότητές του, την δημιουργία και την ανάπτυξη σωστών ακαδημιών.
Ο όρος "ακαδημία' είναι ευρύτατα διαδεδομένος στο ευρωπαϊκό αθλητικό στερέωμα, όπου συναντούμε απτά παραδείγματα ομάδων που στηρίζουν την προσπάθειά τους να πρωταγωνιστήσουν και να αναρριχηθούν στην κορυφή, επενδύοντας στις ακαδημίες τους (όπως ο ποδοσφαιρικός Αγιαξ και το καλαθοσφαιρικό Περιστέρι). Στον κυπριακό καλαθοσφαιρικό χώρο ο όρος υιοθετήθηκε αρχικά από τους μεγάλους αθλητικούς συλλόγους και στην συνέχεια ακολούθησαν κι άλλοι. Την τελευταία δεκαετία το κεφάλαιο "ακαδημίες" έτυχε αναβαθμισμένης εκτίμησης από τους διοικούντες των σωματείων, σημειώνοντας σημαντική επέκταση και βελτίωση χωρίς βέβαια τούτο να σημαίνει ότι όλοι ερμηνεύουν, αντικρίζουν και υλοποιούν τον όρο με τον ίδιο τρόπο, την ίδια σοβαρότητα και συνέπεια.
Οι ακαδημίες είναι τμήματα υποδομής για αθλητές μικρών ηλικιών. Εσωτερικά χωρίζονται σε ηλικιακές κατηγορίες, αρχής γενομένης για την καλαθόσφαιρα από την ηλικία των 8-10 ετών, καταλήγοντας σε ηλικίες των 17-18 ετών. Μετά τα όρια της ακαδημίας είναι η ανδρική, η γυναικεία ομάδα. Οι στόχοι των καλαθοσφαιρικών ακαδημιών είναι πρωτίστως οι ακόλουθοι:
* η καλλιέργεια μιας σωστής αθλητικής φιλοσοφίας
* η διδασκαλία και διάδοση του αθλήματος
* η δημιουργία αθλητών υψηλών επιδόσεων
* η μύηση στα ιδανικά του αθλητισμού και του ευ αγωνίζεσθαι
* η σφυρηλάτηση υγιών κοινωνικών σχέσεων και η διαμόρφωση δυνατών, δημιουργικών προσωπικοτήτων.
Συνεπώς, οι ακαδημίες έχουν να διαδραματίσουν ένα θεμελειώδη ρόλο μέσα στους αθλητικούς
συλλόγους, έχοντας σημαντικό πλαίσιο δράσης και δυνατότητες πολλαπλής προσφοράς, αθλητικής και κοινωνικής, αλλά και οικονομικής υφής. Αναλυτικότερη παρουσίαση λοιπόν αυτής της προσφοράς δίνεται στις ακόλουθες παραγράφους:
* Μια παραγωγική ακαδημία έχει την δυνατότητα να τροφοδοτεί με νέους παίκτες τις πρώτες ομάδες, που άλλωστε είναι και ο απώτερος σκοπός της. Αν αυτή η τροφοδοσία έχει ένα σταθερό χαρακτήρα τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά, τότε αυτό σημαίνει κατ' αρχάς ότι οι ανάγκες της ομάδας για πολυδάπανες μετεγγραφές περιορίζονται, ενώ παράλληλα η ομάδα απαρτίζεται από παίκτες που έχουν συναισθηματικούς και ηθικούς δεσμούς με το σύλλογο, μέσα στον οποίο γαλουχήθηκαν και ανδρώθηκαν μπασκετικά. Επιπρόσθετα μια ομάδα στελεχωμένη κατ' αυτόν τον τρόπο συνήθως χαρακτηρίζεται από την πολυπόθητη δυνατότητα προσέλκυσης μεγάλου αριθμού θεατών, αφού ο απλός φίλαθλος συνήθως αγαπά και συνδέεται με τέτοιους παίκτες που τους θεωρεί "δικούς του".
* Στατιστικά το ποσοστό των αθλητών που τελικά σταδιοδρομεί στην πρώτη ομάδα είναι πολύ μικρό, όμως τα οφέλη δεν σταματούν εδώ, αφού ο σύλλογος έχει την δυνατότητα να τροφοδοτεί συνεχώς άλλους συλλόγους (συνήθως μικρότερης δυναμικότητας) με ταλαντούχους αθλητές πραγματοποιώντας άμεσο όφελος, αποκομίζοντας δηλαδή σημαντικά ποσά, είτε έμμεσο όφελος, εντάσσοντας νεαρούς εξελίξιμους αθλητές στη δύναμη του και αναπτύσσοντας φιλικές σχέσεις ή σχέσεις εξάρτησης σ' αυτόν με τους συλλόγους προσδοκώντας στο μέλλον.
* Σ' όλα τα παιδιά που συμμετέχουν στα προγράμματα των ακαδημιών καλλιεργείται η αγάπη προς το άθλημα και την άθληση γενικότερα, η αθλητοπρέπεια και η γνώση των βασικών, έτσι ανεξάρτητα από το πόσο ψηλά θα φτάσουν ως καλαθοσφαιριστές, είναι πολύ λογικό και πιθανό
μελλοντικά να παραμείνουν εντός των καλαθοσφαιρικών πλαισίων. Στην απλούστερη περίπτωση θα παραμείνουν ως απλοί φίλαθλοι με καλαθοσφαιρική παιδεία. Σε μια συνθετότερη προέκταση θα υπηρετήσουν την καλαθόσφαιρα με άλλη ιδιότητα, πιθανότατα ως παράγοντες, προπονητές, γυμναστές, διαιτητές, κριτές κ.λ.π.
* Από μια άλλη διάσταση, μέσα στα πλαίσια της σύγχρονης κοινωνίας που έχει να επιδείξει σοβαρά αρνητικά χαρακτηριστικά (άγχος, αποξένωση, ναρκωτικά...) η ακαδημία καλαθόσφαιρας έχει να προσφέρει στα παιδιά και τους νέους/ες μια υγιή διέξοδο απασχόλησης και κοινωνικοποίησης. Οδηγώντας τα παιδιά στα μονοπάτια του υγιούς αθλητισμού, διαπλάθοντας το χαρακτήρα και την προσωπικότητά τους, μια ορθά διαβρωμένη και στελεχωμένη ακαδημία φιλοδοξεί και είναι ικανή να δώσει στηρίγματα στην εύθραυστη πορεία της ενηλικίωσης.
* Πρέπει να σημειωθεί ότι μια ακαδημία έχει τη δυνατότητα αυτοχρηματοδότησης και πλήρους οικονομικής αυτονομίας, μη επιβαρύνοντας έτσι τον προϋπολογισμό του συλλόγου. Πέραν τούτου, μια εύρυθμη και αποτελεσματική ακαδημία δύναται να αποτελέσει οικονομικό αρωγό, αφού μπορεί να αποφέρει σημαντικά έσοδα. Τα έσοδα αυτά προέρχονται κυρίως από τις συνδρομές των παιδιών, αλλά και από χορηγούς (στολές, δώρα...), διοργάνωση τουρνουά (3 εναντίον 3...), διοργάνωση προπονητικών camps, καλοκαιρινών σχολείων και σεμιναρίων.
Κάποιος θα μπορούσε να προβάλει τον ισχυρισμό ότι όλα αυτά είναι εξιδανικευμένα και αποτελούν ανέφικτο στόχο για τα δεδομένα του κυπριακού χώρου. Όμως αυτά δεν είναι ουτοπία. Βέβαια δεν είναι ούτε η πραγματικότητα, αλλά μπορούν να γίνουν. Όχι χωρίς κόπους και τυχαία, παρά με ορθό προγραμματισμό, επιστημονικότητα, εργατικότητα, σοβαρότητα, συνέπεια και υπομονή. Το κεφάλαιο "ακαδημίες" είναι λοιπόν πολύ σημαντικό ιδιαίτερα για τα δεδομένα της κυπριακής καλαθοσφαίρισης και πρέπει να τύχει ανάλογης προσοχής και εκτίμησης από τους αθλητικούς συλλόγους που εναγωνίως ζητούν στηρίγματα. Ας στηρίξουν λοιπόν το θεσμό αυτό αφού μπορεί να αποτελέσει γι' αυτούς πηγή ζωής, πηγή ιδανικών και εσόδων.

ΠΟΛΙΤΗΣ:20/07/2003 Σελ.: 10

επιστροφή

Κλινική Διαιτολόγος, Πρόεδρος».

ΧΑΡΑΥΓΗ : 12/5/2003  

επιστροφή

Του δρα Κώστα Σχίζα

Εντελώς λανθασμένη εντύπωση έχουν σχηματίσει ορισμένοι για το τι εστί επιστημονική στήριξη των αθλητών. Η επιστημονική στήριξη των αθλητών ουδεμία σχέση έχει με φάρμακα, συμπληρώματα (βιταμίνες ιχνοστοιχεία κλπ.). Μέσα από σειράν ετών αναφέρθηκα επανειλημμένως στους σοβαρούς κινδύνους που διατρέχει ο αθλητής από τη λήψη τέτοιων ουσιών. Κρίνεται αναγκαίο να διαχωρίσουμε τα συμπληρώματα από τις απαγορευμένες ουσίες. Τα συμπληρώματα είναι οι πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, τα ιχνοστοιχεία, οι βιταμίνες, η καρνιτίνη, κρεατίνη κλπ. και οι απαγορευμένες ουσίες είναι τα διεγερτικά, αναβολικά, ναρκωτικά, διουρητικά, ερυθροποιητίνη και αυξητική ορμόνη.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ποιες θα είναι οι συνέπειες αν τις πάρει κάποιος υγιής και πόσο μάλλον αθλητής. Αν πάρουν τα αναβολικά στεροειδή (ναδρολόνη πολύ γνωστή) θα έχουμε παρενέργειες, δηλαδή αλλαγή στη συμπεριφορά (συναισθηματική αστάθεια και επιθετικότητα), οι γυναίκες παρουσιάζουν υπερτρίχωση, βραχνή φωνή ανδρική, μείωση της μάζας του λιπώδους ιστού του μαστού και μεγέθυνση της κλειτορίδας, ενώ οι άνδρες εμφανίζουν γυναικομαστία, ατροφία των όρχεων και αζωοσπερμία. Μπορεί να προκληθεί, ακόμη, καρκίνος του ήπατος και θάνατος.
Επίσης, τα συμπληρώματα διατροφής δεν είναι αθώα υπό κάποιες προϋποθέσεις που θα αναλύσω πιο κάτω, αφού επιβαρύνουν το συκώτι, τα νεφρά και την καρδία.
Οι βιταμίνες, στα ιχνοστοιχεία (σίδηρος, μαγνήσιο, υδράργυρος, ασβέστιο, κάλιο, νάτριο κλπ.) έχουν επίπτωση στον οργανισμό μόνον όταν υπάρχει ανεπάρκεια αυτών. Όταν διαπιστωθεί κάτι τέτοιο από τον ιατρό, τότε και μόνο τότε θα χορηγηθεί στον οργανισμό η σωστή δόση αυτών των συμπληρωμάτων. Μόνο οι γιατροί και οι διαιτολόγοι και οι διατροφολόγοι μπορούν να καθορίσουν τη σωστή δοσολογία, ακόμη και στους αθλητές. Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι μια υψηλή δοσολογία θα αυξήσει και την απόδοση του αθλητή. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να δημιουργήσει πρόβλημα στον οργανισμό.
Οι βιταμίνες μπορεί να προκαλέσουν (σε υψηλές δόσεις πέραν τις Συνισταμένης Ημερήσιας Δόσης) γαστρικό έλκος, ηπατίτιδα, διάρροια, σχηματισμούς λίθων στα νεφρά, αδυναμία, πονοκέφαλο, ναυτία, πόνο στις αρθρώσεις, κάματο ή βιταμίνη Κ, θρόμβωση κλπ.
Τα ιχνοστοιχεία, το νάτριο υπέρταση, το κάλιο καρδιακές αρρυθμίες, το ασβέστιο καρδιακές αρρυθμίες, ο σίδηρος κίρρωση του ύπατος, ο χαλκός ναυτία και εμετούς, κίρρωση ήπατος, ο ψευδάργυρος αύξηση κακής χοληστερίνης LDL και μείωση καλής χοληστερίνης με αυξημένο κίνδυνο αθηροσκλήρωσης κλπ.
Ως παθολόγος ιατρός αλλά και ως ιατρός ενεργά αναμεμειγμένος με την Αθλητιατρική και Αθλητική Επιστήμη, δηλώνω κατηγορηματικά ότι όλο τα φάρμακα και συμπληρώματα διατροφής πρέπει να λαμβάνονται κατόπιν ιατρικής συμβουλής και παρακολούθησης (εργαστηριακός έλεγχος).
Η φαρμακολογία του αθλούμενου διαφέρει βασικά της γενικής φαρμακολογίας, μια και οι γνώσεις μας που αφορούν σε χρήση φαρμάκων για κάποια διάγνωση, πρόληψη ή θεραπεία νόσου, αλλά για κατάχρηση φαρμάκων από υγιή – υγιέστατα άτομα. Κάθε ενέργεια φαρμάκου, που εκδηλώνεται στον υγιή οργανισμό που το χρησιμοποίησε χωρίς αναγνωρισμένη θεραπευτική ένδειξη, είναι παρενέργεια τοξική. Οι φαρμακευτικές ουσίες (φάρμακα, συμπληρώματα) είναι ασφαλείς, όταν χρησιμοποιούνται στην κατάλληλη δόση και μόνο για την ασθένεια για την οποία κατασκευάστηκαν. Αντίθετα, είναι πολύ επικίνδυνα αν παίρνονται σε αυξημένες δόσεις και για διαφορετικούς λόγους από αυτούς που έχουν κατασκευασθεί.
Στόχος μας είναι η προστασία της υγείας του αθλητή.
Με αφορμή τις δηλώσεις Σταύρου Τζιωρτζή στην εφημερίδα Αθλητική της Κυριακής 13/4/03 που ανέφερε μεταξύ άλλων: «Εγώ είμαι όπως πρέπει να είναι και όλοι οι πανεπιστημιακοί, αντίθετος στη χορήγηση φαρμάκων στους αθλητές και αν ζητήσουν την άποψή μου, θα πω ότι εγώ δεν θα συνέστηνα ούτε την μέθοδο RSTS, ούτε αυτή της κυπριακής εταιρείας, που ακολουθεί το ίδιο πρόγραμμα με χορήγηση φαρμάκων στους αθλητές», καθώς επίσης και τις δηλώσεις των βουλευτών Λαμάρη Γ. και Προδρόμου Προδρόμου στην εφημερίδα Αλήθεια 17/4/03, θα ήθελα να σχολιάσω τα πιο κάτω: Καταδικάζω απερίφραστα τη σύνδεση της επιστημονικής στήριξης των αθλητών με τη χορήγηση οιωνδήποτε φαρμάκων, βιταμινών, ιχνοστοιχείων, πρωτεϊνών και πάσης φύσεως διαιτητικών συμπληρωμάτων για δύο κυρίως λόγους. Πέραν του ότι η εργογόνα δράση τους (η προσφορά τους στην αθλητική απόδοση) τυγχάνει ερευνητικής αμφισβήτησης από τη διεθνή βιβλιογραφία, ο κυριότερος όμως λόγος είναι η πέραν πάσης αμφιβολίας βλάβη των ζωτικών οργάνων (καρδία, συκώτι, εγκέφαλος, νεφρά) με επακόλουθο αναπηρίες, καρκίνος και θάνατοι. Προς ενίσχυση των πιο πάνω και προς απάντηση του κ. Προδρόμου, «αν δεν θέλουμε να προετοιμάζουμε αθλητές για πρωταθλητισμό, να το πούμε καθαρά» και των υπολοίπων μη ειδικών που συμμερίζονται τις πιο πάνω απόψεις, αρκεί να σας αναφέρω τα εξής:
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980 οι Ανατολικογερμανίδες σάρωναν όλα τα χρυσά στην κολύμβηση και σε λίγα χρόνια συγκλονίστηκαν οι πάντες όταν ακολούθησαν θάνατοι και αναπηρίες ως αποτέλεσμα της λήψης φαρμάκων βάσει κρατικού σχεδιασμού. Επιπρόσθετα, το 1997-1999 έγιναν σειρά από δίκες στο Βερολίνο όπου αποκαλύφθηκε ότι όλοι σχεδόν οι αθλητές (με μαρτυρίες αθλητών που παρουσιάζουν προβλήματα υγείας) έκαναν χρήση φαρμακευτικών και συμπληρωμάτων ουσιών βάσει κρατικού σχεδιασμού. Για τα πιο πάνω μπορεί κάποιος να ενημερωθεί μέσω της Ελληνικής και της Διεθνούς Βιβλιογραφίας.
Συμβουλεύω τους αθλητές, προπονητές, γυμναστές, τους γονείς και όσους ενδιαφέρονται και ασχολούνται με τον αθλητισμό να αποθαρρύνουν και να αποφεύγουν την λήψη τέτοιων ουσιών, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες (κίνητρα, διάκριση) με στόχο βελτίωση της απόδοσης.
Η χορήγηση τέτοιων ουσιών πρέπει να γίνεται σε άτομα που αποδεδειγμένα ιατρικώς ενδείκνυται η χορήγησή τους. Εξ άλλου, είναι γνωστό ότι η όποια θετική βοήθεια που μπορούν να προσφέρουν στον οργανισμό αυτές οι ουσίες (συμπληρώματα) είναι, εφ’ όσον διαγνωσθεί ανεπάρκεια και στέρηση του οργανισμού από τις απολύτως αναγκαίες ποσότητες, γεγονός που μια ισορροπημένη διατροφή καλύπτει σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτές τις ανάγκες.

ΤΙΤΛΑΚΙΑ
Μην ξεχνάτε, απαγορευμένες ουσίες ανευρίσκονται συχνά- πυκνά σε «αθώα» σκευάσματα

Κρούω τον κώδωνα και προτείνω ρύθμιση της νομοθεσίας και απαγόρευση διακίνησης φαρμάκων

Πολλοί αθλητές ντομπάρονται εν αγνοία τους με παντός είδους «βοηθήματα» που κυκλοφορούν ελεύθερα στην αγορά

ΠΟΛΙΤΗΣ : 3/5/2003  

επιστροφή

Το πιο θαυμαστό γεγονός της ανθρωπότητας, είναι χωρίς αμφιβολία ο Ολυμπισμός. Η σημαντικότητά του οφείλεται στο γεγονός ότι ο Ολυμπισμός σήμερα αποτελεί μια φιλοσοφία, η οποία παράλληλα με την ανάπτυξη των σωματικών ικανοτήτων, αποβλέπει σε πνευματικές επιτεύξεις με τελικό σκοπό την αρμονική καλλιέργεια του ατόμου και την τελειοποίησή του. Αποβλέπει στη διαπαιδαγώγηση του ανθρώπου, στη διαμόρφωση του σωματικά, πνευματικά και ψυχικά αρμονικού ατόμου με ισχυρή προσωπικότητα και χαρακτήρα.

Είναι φανερό ότι η φιλοσοφία του Ολυμπισμού αποτελεί ένα παιδαγωγικό σύστημα με εκπαιδευτικούς σκοπούς. Η ουσία της φιλοσοφίας του εκπαιδευτικού αυτού συστήματος, είναι η αγωγή του ατόμου μέσα σε κοινωνικά, πολιτιστικά και εθνικά πλαίσια. Είναι στην πραγματικότητα ο Ολυμπισμός και γενικά ο Αθλητισμός Παιδεία. Παιδεία στην Ψυχή, Παιδεία στο Πνεύμα, Παιδεία στο Σώμα.

Το μέσο για την επίτευξη αυτών των επιδιώξεων είναι η συστηματική συμμετοχή των νέων στον Αθλητισμό. Αποτελεί υποχρέωση όλων μας να κατευθύνουμε τα παιδιά προς αυτή την κατεύθυνση. Οι σύγχρονοι παιδαγωγοί, έχουν αντιληφθεί τα πλεονεκτήματα που προσφέρει ο Ολυμπισμός στη συγκρότηση εντός ολοκληρωμένου ατόμου και έχουν συμβάλει καθοριστικά στο γεγονός, ότι τα σύγχρονα πολιτισμένα κράτη έχουν συμπεριλάβει την Ολυμπιακή εκπαίδευση σαν βασικό μέρος του όλου εκπαιδευτικού τους συστήματος. Η Ολυμπιακή εκπαίδευση επιδιώκει αφενός μεν, την ενεργό συμμετοχή, τη βίωση των αξιών και αρχών που πρεσβεύει ο Ολυμπισμός και αφετέρου τη γνώση της ιστορίας που εκφράζεται μέσα από τους Ολυμπιακούς αγώνες.

Η Ολυμπιακή εκπαίδευση αφορά τον κάθε άνθρωπο και είναι ανάγκη να συμβάλουμε όλοι με κάθε τρόπο προς αυτή την κατεύθυνση. Η αγωγή δεν πρέπει να περιορίζεται σε απλές γνώσεις. Η Ιδανική αγωγή προϋποθέτει βίωση με ηθικές αξίες που θα αποτελέσουν τα θεμέλια δημιουργίας της κοινωνίας που όλοι προσδοκούμε, ειδικά σήμερα που οι σύγχρονες τάσεις, οδηγούν τον άνθρωπο και κυρίως τα παιδιά σε αντικοινωνικές συμπεριφορές, η Ολυμπιακή εκπαίδευση είναι ίσως η καλύτερη λύση.
   ΠΗΓΗ:  ΣΗΜΕΡΙΝΗ 26/4/2003  

επιστροφή

ΠΟσο αγαπΑ τη γυμναστική το παιδΙ σας;

Δεν είναι σημαντικό να περαστούν οι αξίες και η δέσμευσή σας για έναν υγιή και κατάλληλο τρόπο ζωής και στα παιδιά σας;
Αντιμετωπίστε το, είναι μια σκληρή πρόκληση! Γίνεται πιό δύσκολο όταν πρέπει να συνδιάσετε το πρόγραμμα της δουλειάς με τα προγράμματα άσκησης αλλά αν σκεφτείτε τα βιντεοπαιχνίδια, τα fast food, τα junkfood και την τηλεόραση, τότε η άσκηση είναι μια πρόκληση για να αυξήσουν την ενεργητικότητά τους τα παιδιά!
Είναι καιρός να του δείξετε ποιά πράγματα έχουν μεγαλύτερη σημασία για μια σωστή και υγιεινή ζωή. Ποιά είναι αυτά; Η γυμναστική, ο χορός, το παιχνίδι, το κολύμπι, τα ομαδικά αθλήματα! Πόσα προγράμματα γυμναστικής για παιδιά υπάρχουν και πόσοι αθλητικοί σύλλογοι...γιατί να μην πάρει και το παιδί σας μέρος; Και ας μην αναφέρουμε τις σχολές χορού...σίγουρα θα υπάρχει έστω και μία κοντά σας. Προσπαθείστε να του μάθετε να έχει σαν κύρια προτεραιότητα στη ζωή του, την άσκηση και να μην την βλέπει σαν αγγαρεία. Πόσα παιδιά δεν το σκάνε από το μάθημα της γυμναστικής στα σχολεία ή βρίσκουν διάφορες δικαιολογίες για να την αποφύγουν... Γιατί τα παιδιά να τρομάζουν στην ιδέα ΄γυμναστική΄; Γιατί να δυσκολεύονται ακόμα και να τρέξουν λίγα μέτρα; Μήπως δεν το έχετε ενημερώσει σωστά; Κλέψτε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας και βγείτε με το παιδί σας για τρέξιμο σε ένα πάρκο ή γραφτείτε σε ένα κολυμβητήριο, και μάθετέ του να αγαπά το κολύμπι, δεν είναι δυσάρεστο ούτε για τα παιδιά, ούτε για εσάς αλλά ούτε και για την τσέπη σας! Υπάρχουν τρόποι και τους ξέρετε, το μόνο που χρειάζεται είναι προσπάθεια και θέληση.
Ο χρόνος πιά είναι πολύτιμος και περιορισμένος ακόμα και για τα παιδιά αλλά όπως είναι γνωστό η άσκηση διώχνει το άγχος και το στρές και χαλαρώνει σώμα και μυαλό! Αν δεν το επιδιώξετε τώρα ίσως να καταλήξει κλεισμένο σε ένα δωμάτιο με την τηλεόρασή του, τα βιντεοπαιχνίδια του, τα γαριδάκια του... και να του στερήσετε έτσι τη χαρά της άσκησης και του παιχνιδιού!

          επιστροφή           

ψυχαγωγούνται και να βελτιώσουν το αίσθημα αυτοπεποίθησής τους.

Οι γονείς θα πρέπει να μεριμνούν για να μπορούν τα παιδιά τους να έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες ή σε κάποιο σπορ.

Οι συνήθειες που θα αποκτήσουν τα παιδιά δια μέσου μιας υγιούς απασχόλησης σε ένα άθλημα ή σε ένα σπορ, θα τα συνοδεύουν σε όλη τους τη ζωή.

Παράλληλα η σωματική εξάσκηση που θα κάνουν τα παιδιά με την ευκαιρία αυτής τους της απασχόλησης, θα έχει πολύ ευεργετικά αποτελέσματα για τη σωματική τους υγεία.

Τα πιο πάνω δεδομένα καθιστούν επιτακτική την ανάγκη για συμμετοχή των παιδιών σε αθλητικές δραστηριότητες, σε σπορ, σε διάφορα παιγνίδια έξω στον ανοικτό αέρα.

Οι γονείς θα πρέπει να κοιτάξουν το θέμα της συμμετοχής των παιδιών τους σε αθλήματα ή σε σπορ με προσοχή. Θα πρέπει να τα ενθαρρύνουν και να τα βοηθούν για να λαμβάνουν μέρος σε τέτοιες δραστηριότητες.

Είναι επίσης καλό να πηγαίνουν και οι ίδιοι να παρακολουθούν αυτό που κάνουν τα παιδιά τους, να σχολιάζουν τη συγκεκριμένη αθλητική δραστηριότητα τους και να τους δίνουν κάθε μορφή υποστήριξης.

Σε περίπτωση που τα παιδιά λαμβάνουν μέρος σε αγώνες, είτε μόνα τους είτε μέσα στα πλαίσια μιας ομάδας, θα πρέπει να τα βοηθούν να έχουν λογικές προσδοκίες για τα αποτελέσματα και σε περίπτωση αποτυχιών να τα βοηθούν να αντεπεξέρχονται.

Οι προσδοκίες που έχουν οι γονείς για την εξέλιξη και τις επιτυχίες του παιδιού θα πρέπει να διατηρούνται σε ρεαλιστικά επίπεδα.

Το άθλημα και το σπορ θα πρέπει να διατηρήσουν και το ψυχαγωγικό χαρακτήρα για το παιδί και όχι να καταστούν μια επιπρόσθετη πηγή ψυχικής εξουθένωσης.

Ο σεβασμός προς τους συμπαίκτες του παιδιού, η διατήρηση της ψυχραιμίας του τόσο σε καλές αλλά και σε κακές στιγμές συμπεριλαμβάνονται μεταξύ των βασικών αξιών που οι γονείς θα πρέπει να διδάξουν στα παιδιά τους.

Η σημασία για τη σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού του χρόνου που αφιερώνει αυτό και εσείς στις εν λόγω δραστηριότητες είναι μεγάλη. Οι επιδράσεις που προκύπτουν θα διαρκούν για ολόκληρη τη ζωή του παιδιού.

Σίγουρα για τους γονείς οι ώρες που απαιτούνται για την οργάνωση των αθλητικών δραστηριοτήτων του παιδιού είναι ακόμη ένα φορτίο για το βεβαρημένο πρόγραμμά τους. Σίγουρα πιθανόν να επηρεάζει τον τρόπο εργασίας τους. Όμως η επένδυση αυτή σε χρόνο πρέπει να γίνει λόγω των ευεργετημάτων που προκύπτουν για όλη τη ζωή του παιδιού.

Οι γονείς θα πρέπει επιπρόσθετα να μιλούν με τους προπονητές του παιδιού τους, να βλέπουν το περιβάλλον μέσα στο οποίο αθλείται το παιδί τους και να βλέπουν και τα άλλα παιδιά που είναι με το δικό τους παιδί.

Οι συνομιλίες και η ανταλλαγή απόψεων με τον προπονητή του παιδιού και με τους άλλους γονείς αποβαίνουν πολύ χρήσιμες και εποικοδομητικές για τη συνέχιση και οργάνωση των δραστηριοτήτων των παιδιών.

Αναμφίβολα η ενεργός συμμετοχή των γονιών σε όλες τις πτυχές της ζωής των παιδιών τους έχει πρωταρχική σημασία.

Τα μαθήματα που μπορούν οι γονείς να δώσουν στα παιδιά τους με την ευκαιρία των καταστάσεων που προκύπτουν από τη συμμετοχή τους σε αθλήματα και σε σπορ αποβαίνουν πολύτιμα για τα παιδιά όταν θα ενηλικιωθούν.

 Βιβλιογραφία:

American Academy of Child and Adolescent Psychiatry                          

ΠΗΓΗ: medlook.net

επιστροφή

Πως η επιστήμη και η τεχνολογία βοηθούν στο άλμα σε ύψος

Μελανόμορφος Παναθηναϊκός αμφορέας, 480-470 π.Χ., παρουσιάζει αθλητές στον αγώνα δρόμου "μέσης" απόστασης, γνωστό ως "ιππειο".

Σήμερα, οι σάκκοι προπόνησης για τους πυγμάχους ενσωματώνουν επιταχυσιόμετρα, η κάθε κίνηση των πρωταθλητών καταγράφεται ψηφιακά για ανάλυση και επεξεργασία από φυσικούς, βιο-μηχανικούς, ψυχολόγους και κάθε είδους εμπειρογνώμονες.

Το άλμα σε ύψος μας βάζει κατ'ευθείαν στο θέμα. Η υπέροχη Νίκη πέρασε τον πήχυ με την πλάτη. Πριν είκοσι χρόνια, οι πρωταθλητές πέρναγαν με την κοιλιά. Και πριν σαράντα χρόνια πηδούσαν "ψαλλίδα".

Στο άλμα σε ύψος, ο αθλητής απογειώνεται εξασκώντας μία κάθετη (μυϊκή) δύναμη στο έδαφος. Η δύναμη αυτή του επιτρέπει να σηκώσει το κέντρο βάρους του σώματος του σε ένα ύψος, που εξαρτάται μόνο από το συνολικό βάρος του σώματος και τη κάθετη δύναμη τη στιγμή της απογείωσης.

Από εκεί και πέρα, το αν θα περάσει τον πήχυ ή όχι εξαρτάται από τη θέση των μελών του σώματος γύρω από το κέντρο βάρους.

Συγκρίνετε την τεχνική της ψαλίδας με το Fosbury Flop

Στην περίπτωση της ψαλλίδας, το κέντρο βάρους βρίσκεται τουλάχιστον 30 ως 40 εκ. πάνω από τον πήχυ ...

... ενώ στην τεχνική της πλάτης, η απόσταση αυτή είναι μόνο 5 ως 10 εκ.

Με άλλα λόγια, με την τεχνική της ψαλλίδας γίνεται σπατάλη της κάθετης δύναμης για να σηκωθεί το κέντρο βάρους του σώματος πιο ψηλά απ' ότι χρειάζεται για να περάσει τον πήχυ. Δηλαδή, η καλύτερη τεχνική είναι εκείνη που επιτρέπει το πέρασμα του αθλητή με το κέντρο βάρους όσο το δυνατό πιό κοντά στο πήχυ.

Με το τρόπο αυτό αξιοποιείται πλήρως η κάθετη δύναμη της απογείωσης.

Μια απλοποιημένη απεικόνιση του ανθρώπινου σώματος σαν να αποτελείται από έξι μόνο αρθρωτά μέλη. Η απλή κατασκευή μας επιτρέπει να δούμε που βρίσκεται το κέντρο βάρους για διάφορες θέσεις των μελών.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό του Flop είναι ότι η διαδρομή προσέγγισης στον πήχυ είναι κυκλική.

Στην κυκλική διαδρομή προσέγγισης ο αθλητής γέρνει προς το κέντρο του κύκλου. Έτσι τη στιγμή της απογείωσης, η φυγόκεντρος δύναμη τον βοηθάει για να έρθει το σώμα σε κάθετη θέση και από εκεί να πάρει την κλίση που χρειάζεται για το πέρασμα με τη πλάτη.

Στην ιδεώδη προσέγγιση, ο αθλητής απογειώνεται με γωνία 15-30 μοιρών ως προς τον πήχυ πατώντας το αριστερό πόδι. Το σημείο απογείωσης πρέπει να είναι 30 ως 60 εκ. από τον δεξιό ορθοστάτη και 75 εκ. ως 1 μέτρο από τον πήχυ.

Η διαδρομή από το σημείο εκκίνησης ως την απογείωση καλύπτεται με 5-6 βήματα.

Η σωστή προσέγγιση και απογείωση απαιτούν απόλυτη ακρίβεια και έλεγχο του σώματος και της θέσης του ως προς τον πήχυ. οταν πια η αθλήτρια βρεθεί στον αέρα έχει λιγότερο από ένα δεuτερόλεπτο για να σuντονίσει τα μέλη του σώματος ώστε να αξιοποιήσει ότι έχει προηγηθεί.

Μυαλό, ψυχή και σώμα πρέπει να συνεργαστούν τέλεια για να κερδισθούν τα ελάχιστα εκατοστά στο πέρασμα του πήχυ ποu θα της δώσοuν το χρuσό μετάλλιο.

Πως η επιστήμη και η τεχνολογία βοηθούν στο άλμα σε ύψος

Η βοήθεια που δίνει η επιστήμη στο άλμα εις ύψος δεν αφορά σε ειδικά παπούτσια αλλά σε ψηφιακή εικόνα και ανάλυση, επεξεργασία και ερμηνεία σύμφωνα με τους νόμους της φύσης...

• διατήρηση της ορμής και ενέργειας
• διατήρηση της στροφορμής
• νόμοι της βαρύτητας

Ας δούμε το πρώτο φιλμάκι όπου η αθλήτρια χαϊδεύει και ίσα ίσα περνάει την πήχυ.

Το ύψος του κέντρου βάρους του σώματος ξεπερνάει άνετα τον στόχο. Αυτό σημαίνει ότι η αρχική κάθετη δύναμη στο έδαφος ήταν αρκετή ( για το άλμα. Παρ'όλα αυτά η περιστροφή δεν ήταν ικανοποιητική και έτσι η αρχική κάθετη δύναμη δεν αξιοποιήθηκε.

Ας δούμε πως μπορεί να βελτιωθεί το άλμα ώστε με την ίδια κάθετη δύναμη το σώμα να περάσει πιό άνετα τον πήχυ.

Συγκρίνοντας τις δύο εικόνες, παρατηρούμε ότι η κάμψη των κάτω άκρων προς τα πίσω (δεξιόστροφα) συνοδεύεται από μία κάμψη του άνω κορμού προς τα εμπρός (αριστερόστροφα) με αποτέλεσμα ένα σήκωμα της μέσης. Πρόκειται για ένα συνδυασμό μυϊκών κινήσεων που γίνεται με ακρίβεια κλάσματος του δευτερολέπτου και που βοηθείται από ένα βασικό νόμο της φύσης, την διατήρηση της στροφορμής.

Δύο Μεγάλοι Αθλητές
Δύο Διαφορετικές Τεχνικές

Η Iolanda Balas γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1936, στην Τιμισοάρα της Ρουμανίας.

Για μία δεκαετία, από τα μέσα του '50 ως τα μέσα του '60, κυριάρχησε στο άλμα σε ύψος γυναικών. Κέρδισε δύο Ολυμπιακά χρυσά μετάλλια και πέτυχε 14 παγκόσμια ρεκόρ. Η Balas χρησιμοποιεί μιά τεχνική της "ψαλλίδας". Μετά τους Ολυμπιακούς της Μελβούρνης το 1956, ήρθε πρώτη σε 140 διαδοχικές αθλητικές συναντήσεις. Το 1960, πήρε το χρυσό μετάλλιο στούς Ολυμπιακούς της Ρώμης με άλμα 1,85 μέτρα, 14 εκατοστά πιο ψηλά από το αργυρό. Τον επόμενο χρόνο, πέρασε τα 1,91 μέτρα, δυμιουργόντας νέο παγκόσμιο ρεκόρ για τα επόμενα 10 χρόνια. Κερδισε δεύτερο χρυσό στο Τόκυο το 1964 και η κυριαρχία της συνεχίστηκε μέχρι το 1967 οπότε αποσύρθηκε μετά από τραυματισμό.

Ο Richard (Dick) Fosbury γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου, 1947 στο Πόρτλαντ της πολιτείας Ορεγκον στις ΗΠΑ.

Εισήγαγε μία νέα τεχνική στο άλμα σε ύψος που πολύ σύντομα υιοθετήθηκε παγκοσμίως και έγινε γνωστή ως Fosbury Flop. Αρχισε να πειραματίζεται με τη τεχνική αυτή σε ηλικία 16 ετών, την οποία εγκατέλειψε μετά από πιέσεις του προπονητή του. Επανήλθε το 1968 και χρησιμοποιόντας την τεχνική, επελέγει για την ομάδα των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς του 1968. Οταν έφτασε στην πόλη του Μεξικού η τεχνική του αντιμετωπίσθηκε με μεγάλο σκεπτικισμό από προπονητές και συναθλητές. Η θεατές όμως συναρπάστηκαν από την καινούργια τεχνική και στο τέλος της πρώτης μέρας είχε περάσει με τη πρώτη προσπάθεια όλα τα διαδοχικά ύψη του πήχυ. Την επόμενη μέρα πέρασε τα 2,24 μέτρα και κέρδισε το χρυσό μετάλλιο με νέο παγκόσμιο ρεκόρ.

πηγή:  Spin (Επιστήμη κ΄Τεχνολογία )

επιστροφή