[UP]

Αθλητισμός, η μόνη λύση

τριτη γνωμη

ΤΟΥ ΝΤΙΝΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Η έλευση του νέου χρόνου δημιουργεί σε όλους μας αισθήματα αισιοδοξίας και προσμονής για ένα καλύτερο μέλλον, για μια καλύτερη κοινωνία, όπου όλοι θα ζούμε ειρηνικά, χωρίς ακρότητες, βία και αντικοινωνικές συμπεριφορές. Σ’ αυτήν την προοπτική, ο αθλητισμός έχει το δικό του σημαντικό ρόλο, αφού αποτελεί τον μοναδικό κοινωνικό τομέα, που η φιλοσοφία και ουσία του διέπεται από αρχές και αξίες.

Το φαινόμενο του αθλητισμού εξελίχθηκε σε μια παγκόσμια φιλοσοφία και ένα παιδαγωγικό σύστημα, το οποίο προέρχεται από τον άνθρωπο και απευθύνεται στον άνθρωπο, με σκοπό την τελειοποίησή του μέσω της ισομερούς διάπλασης των τριών πτυχών της ανθρώπινης ύπαρξης, δηλ. του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος. Αποτελεί αναμφισβήτητο γεγονός ότι καμιά φιλοσοφία και καμιά πρακτική δεν μπορεί να συγκριθεί με τα κελεύσματα του αθλητισμού. Προτρέπει και κατευθύνει τον κάθε άνθρωπο μέσω της άθλησης να γίνει καλύτερος και να δέχεται τις ηθικές αξίες που μπορεί να προσφέρει η ζωή. Αυτά τα κελεύσματα καλούμαστε όλοι να γνωρίσουμε και να βιώσουμε. Σίγουρα, στην κοινωνία που ζούμε, δεν είναι εύκολο να παραμείνουμε απαθείς στις κοινωνικές τάσεις που επικρατούν, γι’ αυτό και πολύ συχνά αλλοιώνουμε την ποιότητά μας και ασχολούμαστε με θέματα που προσφέρουν ευμάρεια, όχι όμως και χαρά. Ακόμα πολλές φορές καταφεύγουμε, συνειδητά, στον αθέμιτο ανταγωνισμό της ζωής και γινόμαστε ένα με ό,τι μπορεί να προσφέρει η ευμάρεια.

Αυτό όμως δεν είναι λύση. Η κοινωνία μας και ο κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη τις ηθικές αξίες, έχει ανάγκη τα αποτελέσματα της πρακτικής εφαρμογής, της φιλοσοφίας και του πνεύματος του αθλητισμού. Έχει ακόμα ανάγκη να μεταφέρει στη ζωή όλα όσα προσφέρει ο αθλητισμός. Για να τα βιώσουμε, όμως, και να μην τα δεχόμαστε απλά σαν θεωρία, θα πρέπει πρώτα να τα γνωρίσουμε, να τα ζήσουμε, να τα αποδεχθούμε και μετά να τα κάνουμε πράξη. Είναι λοιπόν ανάγκη η όσο το δυνατό μεγαλύτερη συμμετοχή στον αθλητισμό. Η μαζική ενεργός συμμετοχή θα αποτελέσει το καλύτερο μέσο βίωσης αρχών, αξιών και ηθικών παραμέτρων. Χρειάζεται βέβαια προσπάθεια, κυρίως από τους επίσημους φορείς. Κάθε νέος θα πρέπει να μάθει και να αντιληφθεί ότι στη ζωή υπάρχουν δυο δρόμοι και ότι θα πρέπει να ακολουθήσει αυτόν που του προσφέρει ο αθλητισμός, σαν μέσο για να γίνει χρήσιμος και άξιος στην κοινωνία. Η αισιοδοξία που μεταδίδει ο αθλητισμός αποτελεί, ίσως, τη μοναδική πρακτική λύση στα σημερινά κοινωνικά αδιέξοδα, όσο ρομαντικό και αν φαίνεται αυτό.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΣΗΜΕΡΙΝΗ: 8/1/2006

 

Εκτός δημοτικών σχολείων οι γυμναστές

Δικαστήριο: Απέρριψε προσφυγές έντεκα πτυχιούχων αδιόριστων καθηγητών
Απορρίφθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο οι προσφυγές έντεκα πτυχιούχων αδιόριστων καθηγητών φυσικής αγωγής και μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Παγκύπριου Συνδέσμου Πτυχιούχων Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού, οι οποίοι ζητούσαν ακύρωση των αποφάσεων του Υπουργικού Συμβούλιου ημερομηνιών 15 Μαΐου 1997, 25 Ιουνίου 1997 και 30 Ιανουαρίου 2003. Οι πρώτες δύο προσβαλλόμενες αποφάσεις αναφέρονται στη στελέχωση της Δημοτικής Εκπαίδευσης από το θεσμό του πολυδύναμου δασκάλου και τερματισμό κάθε συζήτησης γύρω από το θέμα της δημιουργίας εξειδικευμένων θέσεων στη Δημοτική Εκπαίδευση ή από οποιοδήποτε σχετικό αίτημα.
Στην τρίτη απόφαση που προσβλήθηκε από τους αιτητές αναφέρεται ότι το Υπουργικό Συμβούλιο αφού ενημερώθηκε με σημείωμα του Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού αναφορικά με την πορεία του προγράμματος επιμόρφωσης των δασκάλων, στη φυσική αγωγή εξουσιοδότησε τον Υπουργό Παιδείας να υποβάλει συγκεκριμένη πρόταση στο Υπουργικό Συμβούλιο, αφού πρώτα διαβουλευθεί με όλους τους εμπλεκόμενους.
Απορρίπτοντας τις προσφυγές που συνεκδικάστηκαν ο Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου Μύρων Νικολάτος έλαβε υπόψη τη θέση της δικηγόρου της Δημοκρατίας Μ. Σπηλιωτοπούλου ότι οι επίδικες πράξεις αποτελούν κανόνες δικαίου, γιατί καθορίζουν εκείνο «όπερ δέον να ισχύη ως δίκαιον διά πάντα...».
Στην απόφασή του ο Δικαστής Νικολάτος έκρινε ότι οι δύο πρώτες πράξεις του Υπουργικού Συμβουλίου ήταν κανονιστικές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και σαν τέτοιες δεν υπόκεινται σε προσφυγή. Οσον αφορά την τρίτη απόφαση του Υπουργικού, ο Δικαστής παρατήρησε ότι ούτε αυτή υπόκειται σε προσφυγή καθότι έχει το χαρακτήρα «κυβερνητικής πράξης» που δεν εμπίπτει στη δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Παράλληλα στην απόφασή του το Δικαστήριο υπογραμμίζει: «Το Υπουργικό είναι το Ανώτατο όργανο άσκησης εκτελεστικής εξουσίας και είναι το όργανο το οποίο διαμορφώνει την πολιτική της κυβέρνησης. Ασκεί εκτελεστική εξουσία επί παντός θέματος.
Στην κρινόμενη υπόθεση το Υπουργικό Συμβούλιο είχε αποφασίσει την υιοθέτηση συγκεκριμένης πολιτικής αναφορικά με την στελέχωση των σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης και με την τρίτη προσβαλλόμενη απόφασή του, εξουσιοδοτούσε τον υπουργό Παιδείας να υποβάλει πρόταση επί του θέματος, αφού διαβουλευτεί με όλους τους εμπλεκόμενους».
Χριστάκης Γιαννακός

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 3/11/2005

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Άσκηση και διατροφή

*του Δρa Κώστα Σχίζα, ειδικoύ παθολόγου

Πολλοί άνθρωποι στις μέρες μας αποφασίζουν να ασχοληθούν με κάποιο είδος συστηματικής άσκησης. Συμμετέχουν σε ομαδικά αθλήματα, ακολουθούν προγράμματα γυμναστικής στα γυμναστήρια, κάνουν γυμναστική στο σπίτι ή ελαφρύ τρέξιμο ή βάδισμα σε κάποιο πάρκο. Το σύνηθες κίνητρο για τέτοιες αθλητικές δραστηριότητες είναι τόσο η βελτίωση της φυσικής κατάστασης όσο και η μείωση και η διατήρηση του σωματικού βάρους.

Πράγματι η άσκηση μπορεί με πολλούς τρόπους να βοηθήσει στη ρύθμιση του βάρους. Πρώτα απ' όλα η άσκηση καταναλώνει ενέργεια. Όσο μεγαλύτερης διάρκειας και όσο εντονότερη είναι η άσκηση τόσο μεγαλύτερη και η ενεργειακή κατανάλωση. Η άσκηση επιπλέον, βελτιώνει τη φυσική κατάσταση και την αντοχή, την αυτοεκτίμηση και την ψυχική διάθεση, ενισχύει το αίσθημα ευεξίας, βοηθά στην πιο ενεργητική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου και σε πολλές περιπτώσεις, στην κοινωνικοποίηση του ατόμου.

Κάθε ένας θέλει να αθλείται επειδή πιστεύει ότι έτσι τουλάχιστον εξαλείφει πολλούς κινδύνους για την υγεία του. Αυτός άλλωστε είναι και ένας από τους σκοπούς του αθλητισμού. Για να επιτευχθεί όμως αυτό, πρέπει η άθληση να γίνεται σωστά και σύμφωνα με τις βιολογικές ικανότητες του κάθε ατόμου.

Ο αθλητισμός είναι μεν επένδυση στην υγεία, είναι όμως και πηγή κινδύνου εάν δεν γίνεται με βάση τις σωστές ιατρικές κατευθύνσεις.

Η σημασία της άσκησης για την υγεία του ανθρώπου, δηλαδή τόσο στην πρόληψη διαφόρων νοσημάτων, όσο και στη θεραπεία ορισμένων παθολογικών καταστάσεων, έχει κατανοηθεί από όλους σήμερα. Η άσκηση συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου για την ανάπτυξη καρδιαγγειακών νοσημάτων, σακχαρώδους διαβήτη, υπέρτασης καθώς και στην αύξηση της οστικής μάζας σε νεαρή ηλικία, δρώντας με τον τρόπο αυτό προστατευτικά για την πρόληψη της οστεοπόρωσης σε μεγαλύτερες ηλικίες (κυρίως άσκηση με βάρη).

Καθιστική ζωή
O Αμερικανικός Καρδιολογικός Σύλλογος θεωρεί την καθιστική ζωή ως "κύριο παράγοντα κινδύνου" για τις καρδιοπάθειες. Υπάρχουν αποδείξεις ότι η τακτική φυσική δραστηριότητα αυξάνει την ικανότητα του καρδιακού μυός να αντλεί αίμα και οξυγόνο, μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της αθηροσκλήρωσης, συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου για εγκεφαλικό επεισόδιο και στην πρόληψη των περιφερικών αγγειοπαθειών.
Η άσκηση είναι σημαντική στη διατήρηση του βάρους του σώματος μέσα σε υγιή όρια και στην αποφυγή των αναρίθμητων καταστάσεων υγείας που σχετίζονται με την παχυσαρκία.

Tα δραστήρια άτομα που έχουν καλή μυϊκή δύναμη, έχουν λιγότερα προβλήματα στη μέση και λιγότερα μυοσκελετικά προβλήματα σε σχέση με άτομα που δεν ασκούνται. Η άσκηση μειώνει τον κίνδυνο και τη βαρύτητα συναισθηματικών διαταραχών υγείας, μπορεί να βελτιώσει τη δύναμη και τη λειτουργικότητα των ενηλίκων, ως επίσης η φυσική δραστηριότητα είναι σημαντική για την προαγωγή της υγείας και της ευεξίας. Το σίγουρο είναι ότι τα οφέλη της άσκησης είναι πολλαπλά.
Πηγή των πηγών ενέργειας και ταυτόχρονα όλων των άλλων συστατικών που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία του οργανισμού είναι η τροφή.

Οι διατροφικές συστάσεις για τα άτομα που ασχολούνται έστω και συστηματικά με κάποιου είδους άσκηση, δεν διαφέρουν από αυτές που αφορούν το γενικό πληθυσμό, εκτός από την ενεργειακή πρόσληψη, η οποία μπορεί να καλυφθεί πολύ εύκολα, με λίγο μεγαλύτερη ποσότητα τροφής από τη συνήθη δίαιτα. Εξάλλου η θέση της WADA (Παγκόσμια Οργάνωση για την καταπολέμηση του Doping) είναι ότι μια καλή διατροφή είναι μεγάλης σημασίας για τους αθλητές που αγωνίζονται σε διεθνές επίπεδο.

Οι βασικές αρχές της ισορροπημένης διατροφής για την προμήθεια όλων των θρεπτικών συστατικών ισχύουν για όλους. Tα άτομα που ασκούνται τακτικά δεν χρειάζονται διαφορετικά τρόφιμα από αυτά που δεν ασκούνται. Ποικιλία τροφίμων, κατανεμημένων σε πολλά γεύματα κατά τη διάρκεια της ημέρας, μπορεί να προσφέρει στον οργανισμό όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται για να είναι υγιής (πρωτεΐνες, λιπίδια, υδατάνθρακες, φυτικές ίνες, ανόργανα στοιχεία και νερό), χωρίς να απαιτείται η χρήση συμπληρωμάτων.

Δεν υπάρχουν ειδικά τρόφιμα για αθλητές και αθλούμενους. Επίσης τα τρόφιμα δεν κατηγοριοποιούνται σε καλά και κακά ή υγιεινά και ανθυγιεινά.

Nα θυμάστε ότι υπάρχουν τα ''πάντοτε φαγητά'' (φρούτα, λαχανικά και σύνθετοι υδατάνθρακες) και τα ''κάποτε φαγητά'' (σοκολάτες, γλυκά, ολόπαχα προϊόντα και λαδερά και έτοιμα φαγητά). Tα πάντοτε φαγητά είναι τα φαγητά που καταναλώνονται συχνά και που αποτελούν βασικό μέρος της διατροφής, ενώ τα κάποτε φαγητά καταναλώνονται πιο σπάνια.

Όλα τα τρόφιμα μπορούν να αποτελέσουν μέρος μιας ισορροπημένης διατροφής. Προσφέρουν θρεπτικά συστατικά και συντελούν στην απόλαυση του γεύματος. Μεγάλη σημασία έχει η ποσότητα και η συχνότητα κατανάλωσής τους. Ακόμα και το υγιεινό τρόφιμο αν καταναλώνεται συχνά και σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες για τον οργανισμό.


ΠΟΛΙΤΗΣ - 21/10/2005, Σελίδα: 9

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

 

΄Ασκηση και υγεία

Του δρα ΚΩΣΤΑ ΣΧΙΖΑ, ειδικού παθολόγου

Ποτέ άλλοτε ο αθλητισμός δεν είχε αποκτήσει τόση ζωτική σημασία όση στην εποχή μας, γιατί στις μέρες που η πρόοδος και η τεχνολογία μάς απομακρύνουν από τη φύση ο αθλητισμός εκτός από ιδέα γίνεται και ανάγκη. Ανάγκη για τη διατήρηση της ψυχικής και σωματικής υγείας που φθίνει καθώς η σύγχρονη ζωή γίνεται πιο αγχώδης και απαιτητική.

Κάθε ένας θέλει να αθλείται επειδή πιστεύει ότι έτσι τουλάχιστο εξαλείφει πολλούς κίνδυνους για την υγεία του. Αυτός, άλλωστε, είναι και ένας από τους σκοπούς του αθλητισμού. Για να επιτευχθεί όμως αυτό πρέπει η άθληση να γίνεται σωστά και σύμφωνα με τις βιολογικές ικανότητες του κάθε ατόμου. Ο αθλητισμός είναι μεν επένδυση στην υγεία, είναι όμως και πηγή κινδύνου αν δεν γίνεται με βάση τις σωστές ιατρικές κατευθύνσεις.

Ο αριθμός των ατόμων που συμμετέχουν σε κάποια μορφή φυσικής δραστηριότητας με στόχο την ψυχαγωγία, την εκγύμναση του σώματος και την προάσπιση της υγείας τους αυξάνει όλο και περισσότερο σήμερα σ' όλα σχεδόν τα κράτη.

Η σημασία της άσκησης για την υγεία του ανθρώπου, δηλαδή τόσο στην πρόληψη διάφορων νοσημάτων όσο και στη θεραπεία ορισμένων παθολογικών καταστάσεων, έχει κατανοηθεί απ' όλους σήμερα.

Αυτός είναι και ο σημαντικότερος λόγος που οδηγεί όλο και περισσότερους ανθρώπους να συμμετέχουν σε κάθε είδους φυσικής δραστηριότητας. Η άσκηση όμως αποτελεί ένα ισχυρό φυσιολογικό stress για τον οργανισμό.

Τι γίνεται στον κυπριακό χώρο; Γυμνάζεται ο Κύπριος;

Αν και δεν υπάρχουν στατιστικά, το ποσοστό των Κυπρίων που γυμνάζεται δεν είναι μεγάλο και δεν έχει ούτε διάρκεια. Ο Κύπριος δεν νομίζω ότι γυμνάζεται σωστά για να του προσφέρει η άσκηση καλύτερη ποιότητα ζωής. Μπορεί τα ινστιτούτα γυμναστικής να είναι γεμάτα, μπορεί μικροί αθλητές να γεμίζουν τα κολυμβητήρια, τις αίθουσες καλαθόσφαιρας, πετόσφαιρας κ.λπ., αλλά σε κάποια ηλικία διακόπτουν την άσκηση λόγω σπουδών, φόρτου εργασίας ή γάμου για τις γυναίκες και επανανακαλύπτουν την άσκηση στα 50 ή 60 τους χρόνια, διότι φθάνοντας πλέον στην πετυχημένη ηλικία φοβούνται κυρίως την παχυσαρκία και τις καρδιαγγειακές επιπλοκές. Αλλοι αρχίζουν να γερνούν και να θέλουν να διατηρήσουν τη σφριγηλότητά τους και αρχίζουν μια αθλητική δραστηριότητα, χωρίς κανένα ιατρικό έλεγχο.

Σίγουρα σ' όλα τα άτομα που επιθυμούν να αθληθούν πρέπει να γίνεται προσεκτικός ιατρικός έλεγχος.

Πράγματι η άσκηση κάνει καλό στην υγεία, αλλά κάθε άσκηση πρέπει να γίνεται ανάλογα με την ηλικία του ατόμου και εφόσον το άτομο μπορεί να την κάνει.

Μέχρι τώρα έχουμε παραβλέψει τελείως την ιατρική πλευρά σε σχέση με την άσκηση.

Τώρα με την εξάπλωση του «Αθλητισμός για όλους» πιστεύω ότι μικροί και μεγάλοι δεν πρέπει να αθλούνται χωρίς πιστοποιητικό υγείας από έναν καλό παθολόγο ή καρδιολόγο. Πόσο μάλλον άτομα κάποιας ηλικίας που ανακαλύπτουν ή επανανακαλύπτουν τα σπορ― αυτοί είναι η πιο μεγάλη κατηγορία ατόμων, ιδίως μετά την εξάπλωση του jogging. Τα άτομα αυτά δεν έχουν καμιά αθλητική δραστηριότητα ή ελάχιστη, διότι αφιερώθηκαν στην επαγγελματική τους ζωή.

Πράγματι αυτές οι ηλικίες χρειάζονται μεγαλύτερη προσοχή. Η καθιστική ζωή, το άγχος και τα περιττά κιλά συσσωρεύουν προβλήματα ειδικά στους «δεσμώτες των πόλεων». Η ανάγκη για άθληση προβάλλει ολοένα και εντονότερα. Ο αριθμός των ατόμων κάποιας ηλικίας που αποφασίζει να κάνει jogging, να παίξει τένις, καλαθόσφαιρα, ποδόσφαιρο και γενικά να τρέχει και να παίζει αυξάνει με γρήγορο ρυθμό.

Οι αρρώστιες της καρδιάς, του κυκλοφοριακού κ.λπ. αυξήθηκαν πολύ στις πολιτισμένες χώρες. Την αύξηση προκάλεσαν η έλλειψη κινητικότητας σε συνδυασμό με την υπερβολική τροφή, το άγχος και την κακή χρήση οινοπνεύματος και τσιγάρου.

Το έμφραγμα της καρδιάς είναι από τις πιο συνηθισμένες μορφές ασθενειών. Τα αίτια του εμφράγματος είναι πολλά:

1) Το υπερβολικό βάρος (παχυσαρκία)

2) Υπέρταση

3) Ελλειψη κινήσεως

4) Αύξηση χοληστερίνης

5) Διαβήτης

6) Κάπνισμα

7) Αγχος

8) Νευρική υπερένταση κ.λπ.

Τι συμβουλεύουμε σ' αυτές τις ηλικίες να κάνουν:

α) Κλινική εξέταση: Που αφορά την καρδιά, τους πνεύμονες, το γαστρεντερικό σύστημα, το μυϊκό, τις αρθρώσεις κ.λπ.

β) Εργαστηριακές εξετάσεις: Γενική αίματος, ταχύτητα καθιζήσεως ερυθρών αιμοσφαιρίων, ουρία, σάκχαρο ορρού, χοληστερίνη ΗDL, LDL, τριγλυκερίδια, ουρικό οξύ και ό,τι άλλο κρίνει ο γιατρός, από το ιστορικό κατά τη ν κλινική εξέταση.

γ) Ηλεκτροκαρδιογράφημα: Σε ηρεμία και κόπωση.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Αθλητιατρικής, σε δοκιμασία κόπωσης θα πρέπει να υποβάλλονται όλα τα άτομα, ηλικίας μεγαλύτερης των 35 ετών, που επιθυμούν να ενταχθούν σε κάποιο πρόγραμμα συστηματικής άσκησης. Επειδή όμως κάτι τέτοιο πρακτικά είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί, η δοκιμασία κόπωσης επιβάλλεται να γίνεται στα άτομα της ηλικίας αυτής, τόσο όταν από τον ιατρικό έλεγχο διαπιστώνεται κάποιο πρόβλημα όσο και όταν συνυπάρχουν παράγοντες αυξημένου κινδύνου (έχουν αναφερθεί ανωτέρω) για την εμφάνιση ισχαιμικής καρδιοπάθειας.

Σίγουρα μπορεί να γίνουν και άλλες παρακλινικές εξετάσεις στα αθλούμενα άτομα στα οποία, από το ιστορικό και την κλινική εξέταση, διαπιστώθηκε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα υγείας.

Πράγματι κάτι που πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη είναι το πρόγραμμα της άσκησης που θα πρέπει να έχει ορισμένα χαρακτηριστικά για να είναι ωφέλιμο και ανώδυνο για το άτομο. Ετσι αρχικά θα πρέπει να εξατομικεύεται το πρόγραμμα ανάλογα με το άτομο και την ηλικία. Ο τύπος και η διάρκεια της άσκησης θα πρέπει να αποσκοπούν στη βελτίωση των λειτουργικών χαρακτηριστικών των μυών, στη βελτίωση της κατασκευής του συνολικού σώματος, στην καλυτέρευση των λειτουργιών διάφορων οργάνων και στη βελτίωση της ψυχολογίας του ατόμου.

Η άσκηση, τέλος, θα πρέπει να απαγορεύεται ή να διακόπτεται σύμφωνα με ορισμένες αντενδείξεις.

Συμπτώματα που επιβάλλουν την άμεση διακοπή τής άσκησης:

1) Εντονη κεφαλαλγία, ζάλη.

2) Τάση για λιποθυμία.

3) Εντονο αίσθημα παλμών.

4) Εμφάνιση θωρακικού πόνου.

5) Δύσπνοια.

6) Εντονη ωχρότητα.

7) Ανεξήγητο αίσθημα αδιαθεσίας και σύγχυσης.

Τελειώνοντας δε, θ' αναφέρω ότι η άσκηση πρέπει να γίνεται απ' όλους γιατί υπάρχουν πολλές επιστημονικές μελέτες που έδειξαν τα ευεργετικά της αποτελέσματα. Η άσκηση πρέπει να γίνει τρόπος ζωής, μέρος της καθημερινότητας, μια ευεργετική διέξοδος, μια απαραίτητη καταφυγή προς μια καλύτερη ποιότητα ζωής που θα φέρει και τη μακροζωία. Αλλά με ένα μήνυμα για τον Κύπριο αθλούμενο:

«Παίξε - τρέξε είναι το σύνθημα, αλλά πάντοτε με τη σύμφωνο γνώμη του γιατρού».

 ΠΗΓΗ: ΧΑΡΑΥΓΗ 10/10/2005

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ