ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Τα κορίτσια έκαναν μια σειρά και έπαιζαν με τη σειρά όταν η μια «έχανε». «Έχανες» όταν έπεφτε η μπάλα κάτω. Τα κορίτσια που παρακολουθούσαν περιμένοντας τη σειρά τους απάγγελλαν τραγουδιστά σε κάθε χτύπημα της μπάλας στον τοίχο. Οι στίχοι ήταν ανάλογοι με την κίνηση που έπρεπε να κάνει κάθε παίχτρια.

q «Απλό»: Χτύπημα στον τοίχο και πιάσιμο με τα δύο χέρια.

q «Αμίλητο»: Χτύπημα στον τοίχο και πιάσιμο με τα δύο χέρια, χωρίς η παίχτρια να μιλά.

q «Αγέλαστο»: Χτύπημα στον τοίχο και πιάσιμο με τα δύο χέρια, χωρίς η παίχτρια να γελά.

q «Στο ένα χέρι»: Ρίξιμο και πιάσιμο με το ένα χέρι.

q «Και στο άλλο»: Ρίξιμο και πιάσιμο με το ένα χέρι.

q «Στο ένα πόδι»: Ρίξιμο της μπάλας κάτω από το σκέλος και πιάσιμο με τα δύο χέρια.

q «Και στο άλλο»: Ρίξιμο της μπάλας κάτω από το σκέλος και πιάσιμο με τα δύο χέρια.

q «Φου φου παλαμάκια»: Ρίξιμο κυκλική κίνηση των χεριών και παλαμάκια και πιάσιμο της μπάλας.

q «Πίσω εμπρός»: Ρίξιμο της μπάλας, παλαμάκια πίσω και μετά εμπρός και πιάσιμο της μπάλας.

q «Μέση, καλάθι»: Ρίξιμο μπάλας, τα δάκτυλα των δύο χεριών κλειστά, γίνεται κίνηση στη μέση και μετά στο στήθος, πιάσιμο της μπάλας.

q «Καλαθάκι»: Το ίδιο με κίνηση μόνο στο στήθος.

q «Κι απασκεπασμός»: Ρίξιμο μπάλας, σηκώνεται το ένα πόδι ψηλά, παλαμάκια στο κάτω μέρος του σκέλους, μετά στο πάνω και πιάσιμο της μπάλας.

Νικήτρια είναι η παίχτρια που περνά όλα τα στάδια του παιχνιδιού χωρίς να της πέσει η μπάλα.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

2. Βασιλέας

Θέμα: Χοροπήδημα στο ένα πόδι

Υλικά – Μέσα : 1. Κιμωλίες για σχεδιασμό του βασιλέα

2. Πλακουτσωτή πέτρα για κάθε παίχτη

Πηγή Πληροφοριών: Μαρία Τινή (Εκπαιδευτικός)

Ο βασιλέας παίζεται από κάθε παιδί ξεχωριστά, παίρνουν όμως μέρος όσα παιδιά θέλουν, κυρίως σε μικρές ομάδες.

Το κάθε παιδί έχει την πέτρα του (συνήθως πλακουδερή). Στα πιο παλιά χρόνια το κάθε παιδί διάλεγε πολύ προσεκτικά την πέτρα του και την φύλαγε για το επόμενο παιχνίδι, αν του ήταν «γιουτερή» δηλαδή καλότυχη.

Πως παιζόταν το παιχνίδι: Τα παιδιά έκαμναν ένα σχήμα

και αριθμούσαν τα σκαλιά.

Το κάθε παιδί έβαζε την πέτρα του στο πρώτο σκαλί και την έσπρωχνε με τη μύτη του παπουτσιού του μέχρι το τέλος. Πηδούσε κουτσό (στο ένα πόδι). Μετά την έριχναν στο δεύτερο, τρίτο κ.τ.λ. σκαλιά ώσπου να φτάσουν, μέχρι το τελευταίο. Αν έφτανες μέχρι το τελευταίο σκαλί κέρδιζες ένα «τσιούλλο», που τον σχεδίαζες σε όποιο σκαλί ήθελες .(Βλέπε σχ.1 στον αριθμό 3)

Ο «τσιούλλος» χρησίμευε σαν σκαλί ανάπαυσης, μπορούσες δηλαδή να πατήσεις και τα δυο σου τα πόδια.

Έχανες, αν, όταν έριχνες την πέτρα σου στο σκαλί που ήσουν αυτή πατούσε τη γραμμή ή όταν την πατούσες όταν την κλοτσούσες την πέτρα ή αν το πόδι σου πατούσε γραμμή. Τότε σταματούσες το παιχνίδι, συνέχιζε το επόμενο στη σειρά παιδί και ξανάρχιζες όταν ερχόταν η σειρά σου.

Νικητής ήταν το παιδί με τους πιο πολλούς «τσιούλλους».

Το παιχνίδι παιζόταν κυρίως από κορίτσια και ήταν παιχνίδι του χειμώνα.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

3. Λουκούι

Θέμα: Στόχευση

Υλικά – Μέσα : 1. Τρύπα στο χώμα δίπλα από τοίχο

2. 10 – 20 αμύγδαλα το κάθε παιδί

3. Σημάδι στο χώμα

Πηγή Πληροφοριών: Γεώργιος Πασχάλης (πατέρας)

Υπήρχε ένα παιχνίδι που παίζαν τα παλιά χρόνια όταν τα παιδιά δεν είχαν τα σημερινά παιχνίδια. Το παιχνίδι παίζεται ως εξής: Τα παιδιά έσκαβαν μια μικρή λακκούβα συνήθως δίπλα σε έναν τοίχο. Ένα παιδί παίζει το ρόλο του ταμία. Αυτό αναλαμβάνει να δίνει τα κερδισμένα αμύγδαλα ή να παίρνει τα χαμένα. Τα υπόλοιπα παιδιά αφού αποφασίσουν πόσα αμύγδαλα θα ρίχνουν κάθε φορά ξεκινούν το παιχνίδι. Από μια συγκεκριμένη απόσταση ρίχνουν τα αμύγδαλα προς τη λακκούβα. Όποιος ρίξει τα περισσότερα αμύγδαλα στη λακκούβα παίρνει όλα τα αμύγδαλα που έβαλαν οι άλλοι παίχτες στη λακκούβα.

Ο ταμίας αναλαμβάνει να πάρει τα χαμένα και να δώσει τα κερδισμένα αμύγδαλα. Όποιος μαζέψει τα περισσότερα αμύγδαλα είναι ο νικητής.

Παναγιώτα Πασχαλή, Δ΄2.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

4. Λουκούι (παραλλαγή)

Θέμα: Στόχευση

Υλικά – Μέσα : 1. Τρύπα στο χώμα δίπλα από τοίχο

2. 10 – 20 αμύγδαλα το κάθε παιδί

3. Σημάδι στο χώμα

4. κέρμα

Πηγή Πληροφοριών: Ντίνος Καμπανέλλα & Δήμητρα Καμπανέλλα (παππούς & γιαγιά)

Σκάβουμε σε απόσταση ενός μέτρου (μπροστά από τοίχο) μια μικρή φωλιά περίπου δύο φούχτες. Το παιχνίδι αυτό παίζεται από δύο παιδιά και περισσότερα.

Παίρνεις ένα σακουλάκι με μπόλικα αμύγδαλα και στέκεσαι στη σειρά. Για να πάρεις σειρά πρέπει να ρίξεις ένα κέρμα και όποιου το κέρμα πέσει πάνω στο κεφάλι του μπαίνει στη σειρά.

Ο πρώτος γεμίζει τη φούχτα του αμύγδαλα και πρέπει να τα ρίξει στο λουκούι. Αν βγουν έξω από το λουκούι ζυγοί αριθμοί (2, 4, 6, 8, 10 π.χ.) αμυγδάλων αυτός που είναι δεύτερος πληρώνει όσα αμύγδαλα μπήκαν μέσα. Αν βγουν όμως έξω από το λουκούι περιττοί αριθμοί (1, 3, 5, 7, 9 π.χ.) όσα αμύγδαλα πέσουν μέσα τα παίρνει ο δεύτερος. Κερδίζει αυτός που έχει τα περισσότερα αμύγδαλα. Χάνει αυτός που θα του λείψουν όλα τα αμύγδαλα.

Ιακώβου Ιακωβίνα, Δ΄2

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

5. Σακουλοδρομίες

Θέμα: Πήδημα και με τα 2 πόδια

Υλικά – Μέσα : 1. Σακούλα για κάθε διαγωνιζόμενο

2. Γραμμή αφετηρίας- Γραμμή τερματισμού

Πηγή Πληροφοριών: Από τον πατέρα μου

Παίζουν όσοι παίχτες θέλουν. Φοράνε σακούλες στα πόδια και στέκονται μπροστά από μια γραμμή. Ο αρχηγός δίνει το σύνθημα με μια σφυρίχτρα. Τότε οι παίχτες αρχίζουν να πηδάνε προς το τέρμα. Όποιος φτάσει πρώτος κερδίζει.

Μαρία Φιλίππου, Δ΄3.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

6. Αυκά του Κολόκα

Θέμα: Δρομικό ψυχαγωγικό

Υλικά – Μέσα : 1. Μαντηλάκι

Πηγή Πληροφοριών: Γιαγιά (Σωτηρούλα Πύλα)

Σ’ αυτό το παιχνίδι τα παιδιά κάθονταν σε ένα μεγάλο κύκλο. Ένα παιδί κρατούσε ένα μαντιλάκι κλεισμένο στα χέρια του και γύριζε γύρω από τα παιδιά τραγουδώντας: «Αυκά – αυκά πουλώ τα, του θκειού μου του Κολόκα που κάμνει κολοκούθκια να τρων τα κουπελλούθκια».

Καθώς γύριζε, προσπαθούσε να ρίξει το μαντίλι πίσω από κάποιο παιδί, χωρίς να το πάρει χαμπάρι. Τα παιδιά είχαν δικαίωμα να ψάχνουν πίσω τους με τα χέρια αλλά δεν μπορούσαν να γυρίσουν το κεφάλι πίσω τους. Το παιδί που το έβρισκε πίσω του το έπαιρνε και έτρεχε το παιδί που του το έριξε και το κτυπούσε με το μαντίλι μέχρι να κάτσει στη θέση εκείνου που πήρε το μαντίλι.

Το παιχνίδι συνέχιζε με το νέο παιδί που κρατούσε το μαντίλι.

Αν ένα παιδί δεν το έβρισκε πίσω του, εκείνος που του το έριξε, αφού έκανε το γύρο των παιδιών το ξανάπιανε και κτυπούσε το παιδί που δεν το βρήκε μέχρι να κάνει ένα γύρο και να ξανακάτσει στη θέση του. Και συνέχιζε πάλι εκείνος που κρατούσε το μαντίλι.

Χριστιάνα Σμυρίλλη, Στ΄2

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

7. Το λιγκρίν

Θέμα: Αντανακλαστικά

Υλικά – Μέσα : 1. Ξυλαράκι μήκους 20 εκατοστών

2. 2 πέτρες

3. Στενή σανίδα

Πηγή Πληροφοριών: Γιαγιά (Σωτηρούλα Πύλα)

Το λιγκρί ήταν ένα ξυλαράκι που είχε μήκος περίπου 20 εκατοστά και πάχος σαν δάκτυλο ανθρώπου. Το έβαζαν να ακουμπά πάνω σε δύο πέτρες που απείχαν λίγο η μια από την άλλη. Ένα παιδί κρατώντας μια στενή σανίδα προσπαθούσε να πετάξει μακριά το λιγκρί. Τα άλλα παιδιά προσπαθούσαν να το πιάσουν.

Αν το έπιαναν με τα δύο χέρια κέρδιζαν 10 βαθμούς. Με το δεξί χέρι κέρδιζαν 20 βαθμούς, με το αριστερό 40 και αν κανένας το έπιανε ανάμεσα στα δυο δάκτυλα κέρδιζε 80 βαθμούς.

Χριστιάνα Σμυρίλλη, Στ΄2

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

8. Σκατούλικα

Θέμα: Παρατηρητικότητα

Υλικά – Μέσα : 1. Χώμα

Πηγή Πληροφοριών: Γιαγιά (Σωτηρούλα Πύλα)

Για το παιχνίδι αυτό τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες. Η μια ομάδα έστηνε τα σκατούλικα και η άλλη προσπαθούσε να τα βρει. Τα σκατούλικα ήταν βουναράκια με χώμα περίπου ίσα με ένα καρύδι. Έστηναν 4-5 κοντά-κοντά σε πολλά σημεία. Τα έστηναν σε σημεία που δεν φαίνονταν και πολύ καλά. Κοντά σε κορμούς δέντρων, πίσω από πέτρες κ.τ.λ. Η ομάδα που τα έστηνε δήλωνε σε πόσα σημεία έστησε και η άλλη ομάδα έπρεπε να τα βρει όλα για να κερδίσει. Αν τα έβρισκε όλα έστηνε εκείνη η ομάδα. Αλλιώς ξανάστηνε η πρώτη ομάδα.

Χριστιάνα Σμυρίλλη, Στ΄2.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

9. Κουτσό ή κουτσαντήρι

Θέμα: Χοροπήδημα στο ένα πόδι

Υλικά – Μέσα : 1. Κύκλος στο έδαφος

Πηγή Πληροφοριών: Μαρία Τινή

Ομαδικό παιχνίδι. Τα παιδιά όριζαν τα σύνορα του χώρου μέσα στο οποίο μπορούσαν να κινηθούν. Όριζαν επίσης και το χώρο ξεκούρασης του κυρίου παίχτη (Συνήθως ήταν ένας κύκλος στη μέση του «γηπέδου»).

Πως παιζόταν: Ένας παίχτης έτρεχε τα άλλα παιδιά πηδώντας μόνο στο ένα πόδι (κουτσό). Τα άλλα παιδιά έτρεχαν για να αποφύγουν κτύπημα στην πλάτη από τον παίχτη. Όποιο παιδί χτυπιόταν, έφευγε από το παιχνίδι. Από το παιχνίδι έφευγε και όποιος έβγαινε εκτός ορίων του χώρου.

Ο παίχτης που έκανε τον κουτσό δικαιούτο να σταματήσει για ξεκούραση στον τόπο ξεκούρασης. Το παιχνίδι τελείωνε όταν ο παίχτης χτυπούσε όλους τους άλλους παίχτες. ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

10. Καττόμουγια

Θέμα: Αίσθηση του χώρου

Υλικά – Μέσα : 1. Μαντίλι

Δένουν μ’ ένα μαντίλι τα μάτια ενός παιδιού κι εκείνο γυρίζει γύρω γύρω και προσπαθεί να πιάσει ένα παιδί. Κι αν αγγίξει πάνω του τότε αλλάζει η θέση του αρχηγού. Βγάζει το μαντίλι και το δένει στα μάτια εκείνου που άγγιξε και αρχίζει το ίδιο παιχνίδι από την αρχή.

Ντανιέλα, Α΄2

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ